ปณฺฑิต : ค., ป. ฉลาด; บัณฑิต, คนฉลาด
ปิณฺฑิต : ค. อันเขารวบรวมแล้ว, อันเขาทำให้เป็นกลุ่มก้อนแล้ว
ปิณฺเฑติ : ก. ทำให้เป็นก้อน, รวมกันเข้า, ผสมกัน
ปุณฺฑติ : ก. ถู, ขูด, ขัด, บด
นิชฺฌาน : (นปุ.) การดู, การแลดู, การเห็น, การแพ่ง, การพินิจ, การพิจาร, ปัญญา อุ. นิชฺฌานพลา ปณฺฑิตา บัณฑิตท. มี ปัญญาเป็นกำลัง. นิปุพฺโพ, เฌ ฌาน- ญาเณสุ, ยุ. แปลง เอ เป็น อา.