ปล : นป. ชื่อมาตราน้ำหนัก ประมาณ ๔ ออนส์
ปมชฺชติ : ก. ประมาท, มัวเมา, เลินเล่อ, เผลอสติ, ปล่อยปละละเลย; ลูบคลำ, ลูบไล้, ถู; เช็ด, ถูออก
ปมตฺต : ค. ผู้ประมาท, ผู้มัวเมา, ผู้เลินเล่อ, ผู้เผลอสติ, ผู้ปล่อยปละละเลย, ผู้เพิกเฉย
สมฺผปฺปลาป : (วิ.) (วจีประโยค) เป็นเครื่องกล่าวซึ่งคำอันทำลายเสียซึ่งประโยชน์, เป็นเครื่องกล่าวซึ่งถ้อยคำอันไม่เป็นประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น, กล่าวซึ่งคำอันโปรยเสียวซึ่งประโยชน์, กล่าวคำเพ้อเจ้อ. วิ. สมฺยํ นิรตฺถกํ ปลปติ เปเตนาติ สมฺผปุปลาโป. สมฺผปุพฺโพ, ปปุพฺโพ จ, ลปุ วจเน, โณ. ปสํโยโค.
ปลปติ : ก. พูดพร่ำ, บ่นเพ้อ
ปลา : มจฺโฉ, ชลโช, วาริโช, ชลจาโร
ปลาเค็ม : สุกฺขมจฺโฉ
ก้างปลา, หนาม : กณฺฏกํ [นป.]
เปล่า, ไร้ประโยชน์ : นิรตฺถก, โมฆ
ใบไม้ : ปลาโส, ปตฺตํ, ปณฺณํ
กลีบบัว : อุปฺปลทลํ, กมลทลํ [นป.]
กอด, จูบ : อปลาเลติ, อปลาเฬติ [ก.]
ปกครอง : อภิปาลน, ปสาสน, ปริหรติ, ปลาสติ