ปว : ป. การฝัด (แกลบเป็นต้น), การทำให้บริสุทธิ์สะอาด, การชำระ
ปวติ : ก. พัดไป, ฟุ้งไป; รีบร้อน, รีบเร่ง
ปวปติ : ก. หว่าน, โปรย
ปวสติ : ก. อยู่ต่างถิ่น, อยู่ไกลบ้าน
ปูว : (ปุ.) ขนม.
ปพิ : (อิต.) ลิ่ม. ปุ คติยํ, ณิ. แปลง อุ เป็น อว.
ปพฺพาเชตาย : (วิ.) ผู้ควรเพื่ออันสงฆ์ขับไล่, ผู้ ควรขับไล่. วิ. ปพฺพาเชตุ อรหตีติ ปพฺ พาเชตาโย. ราย ปัจ. โมคฯ ณาทิกัณฑ์ ๗๗.