tuft : (N) ; ปอยผม ; Related:ปอย, ผมจุก

lock 2 : (N) ; ปอยขนสัตว์

lock 2 : (N) ; ปอยผม ; Related:กระจุกผม

pin curl : (N) ; ปอยผมจากการหนีบผม

quiff 2 : (N) ; ปอยผมที่ยื่นออกมาข้างหน้า ; Related:ลอนผมที่ปรกมาข้างหน้า

tussock : (N) ; ปอยผมหรือขน

bob 1 : (N) ; สิ่งที่ห้อยอยู่และเด้งขึ้นเด้งลงเช่น ปอยผม

ปอย : (N) ; tuft ; Related:bunch, a lock of hair, wisp ; Syn:กระจุก ; Def:กลุ่มก้อนหรือกระจุกเล็กๆ ของสิ่งที่เป็นเส้น เป็นฝอยอย่างเส้นด้าย หญ้า ผม หรือขนเช่น ขนนก ผม เป็นต้น ; Samp:ทรงผมยอดนิยมของคุณผู้ชายยุคก่อนจะต้องมีผมปอยหนึ่งตกหน้าผาก ; Unit:ปอย, กระจุก

ปอยผม : (N) ; lock (of hair) ; Related:tuft or strand of hair, wisp ; Def:กระจุกหรือกลุ่มผม ; Samp:ขณะที่บรรยายไปเธอก็เผลอเอามือเขี่ยปอยผมตลอด ; Unit:ปอย, กระจุก

ปอยผม : (N) ; lock (of hair) ; Related:tuft or strand of hair, wisp ; Def:กระจุกหรือกลุ่มผม ; Samp:ขณะที่บรรยายไปเธอก็เผลอเอามือเขี่ยปอยผมตลอด ; Unit:ปอย, กระจุก

เปื่อย : (V) ; rot ; Related:decay, soft, tender, decompose ; Syn:ยุ่ย, เปื่อยยุ่ย ; Ant:เหนียว ; Def:ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย ; Samp:เนื้อตุ๋นในหม้อเปื่อยได้ที่แล้ว

เปื่อยยุ่ย : (V) ; be soft ; Related:be tender, be gentle, be mild ; Syn:เปื่อย ; Def:ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย ; Samp:ฝนตกทำให้แผนที่ค่อนข้างจะเปื่อยยุ่ยและต้องถือด้วยความระมัดระวัง

เปื่อยยุ่ย : (V) ; be soft ; Related:be tender, be gentle, be mild ; Syn:เปื่อย ; Def:ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย ; Samp:ฝนตกทำให้แผนที่ค่อนข้างจะเปื่อยยุ่ยและต้องถือด้วยความระมัดระวัง

หางเต่า : (N) ; hair ends over the back of the neck ; Related:small spindle-shaped tuft of hair at the occipital portion of the head ; Def:ปอยผมที่อยู่บริเวณท้ายทอย ; Samp:เด็กคนนั้นมีหางเต่ายาวมาถึงกลางหลัง

ปอย ๑ : น. กลุ่มก้อนหรือกระจุกเล็ก ๆ ของสิ่งที่เป็นเส้นเป็นฝอยอย่างเส้นด้าย หญ้า ผม หรือขน เช่น ปอยผม, ลักษณนามเรียกกระจุกหรือกลุ่มก้อน ของสิ่งเช่นนั้น เช่น ผมปอยหนึ่ง ผม ๒ ปอย.

ปอย ๒ : (ถิ่น-พายัพ) น. งานพิธีต่าง ๆ, ถ้างานใหญ่ เช่นประเพณีฉลองการ สร้างถาวรวัตถุของวัด เรียกว่า ปอยหลวง, ถ้างานเล็ก เช่นงานบวช เรียกว่า ปอยน้อย.

เปื่อย : ว. ที่ขาดง่าย เช่น ด้ายเปื่อย, ที่หลุดจากกันง่าย เช่น ผ้าเปื่อย, ยุ่ยง่าย เช่น เนื้อเปื่อย, ที่มีน้ำเหลืองเยิ้ม เช่น แผลเปื่อย.

ซีป่าย : น. ชื่อทหารกองหนึ่ง ในรัชกาลที่ ๔ เอาแบบมาจากทหารซีปอย.

แวนดา : น. ชื่อกล้วยไม้ในสกุล Vanda วงศ์ Orchidaceae เช่น เอื้องสามปอย (V. denisoniana Bens. et Rchb.f.).

กากปกฺข : (ปุ.) ผมที่ขมวดไว้เป็นหย่อม ๆ (ผมเด็กขมวดแยกออกเป็น ๓ หย่อม หรือ ๕ หย่อม), ผมแหยม (ปอยผมที่เอาไว้เป็น กระจุกบนหัวนอกจากจุก), ไรผม, ปีกของ กา, ปีกกา. กากานํ ปกฺขสณฺฐ านตฺตา กากปกฺโข.

เกสกลาป : ป. มัดแห่งผม, ปอยผม, จุกผม

เกสหตฺถ : ป. ปอยผม, มวยผม

ปภงฺค, ปภงฺคุ : ค. แตก, หัก, ผุ, พัง, เปราะ, เปื่อย

ปูติ ปูติก : (วิ.) บูด, เน่า, เปื่อย, เปื่อยเน่า, เหม็น, ยุ. ปูยิ ทุคฺคนฺเธ, ติ. ลบที่สุดธาตุศัพท์หลัง ก สกัด.