Dictionary: English,Thai,Pali

ป่าใหญ่ : (N) ; jungle ; Related: ; Def:ที่รกด้วยต้นไม้ต่างๆ มีบริเวณกว้างใหญ่ ; Samp:ลูกไม้ต่างๆ ในป่าใหญ่นั้นมีน้อย ; Unit:แห่ง

ดงดาน : (N) ; jungle ; Related: ; Syn:ป่าทึบ, ป่าใหญ่ ; Def:ป่าที่มีไม้แน่นหนาจนเกือบไม่เห็นแสงแดด ; Samp:กระท่อมน้อยตั้งอยู่กลางดงดาน

ดงดาน : (N) ; jungle ; Related: ; Syn:ป่าทึบ, ป่าใหญ่ ; Def:ป่าที่มีไม้แน่นหนาจนเกือบไม่เห็นแสงแดด ; Samp:กระท่อมน้อยของลุงคนนี้ตั้งอยู่กลางดงดาน

ดง : (N) ; jungle ; Related: ; Syn:ป่า, ป่าหญ้า, ป่าดง, ไพร, พง ; Def:ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น, ที่ซึ่งมีต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นหนาแน่น ; Samp:งูชอบนอนขดตัวอยู่ตามดง ; Unit:ดง

ป่า : น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็น ต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก ก็เรียกตามพรรณไม้นั้นเช่น ป่าไผ่ ป่าคา ป่าหญ้า; (กฎ) ที่ดินที่ยัง มิได้มีบุคคลได้มาตามประมวลกฎหมายที่ดิน; เรียกปลากัดหรือ ปลาเข็มที่เป็นพันธุ์เดิมตามธรรมชาติว่า ลูกป่า; (โบ) เรียกตําบล ที่มีของขายอย่างเดียวกันมาก ๆ เช่น ป่าถ่าน ป่าตะกั่ว. ว. ที่ได้มา จากป่าหรืออยู่ในป่า เช่น ของป่า ช้างป่า สัตว์ป่า คนป่า, ที่ห่างไกล ความเจริญ เช่น บ้านป่า เมืองป่า. ก. ตีดะไป ในคําว่า ตีป่า.

ปวน : ๑. ป. ลม, การฝัดข้าว; ๒. นป. ป่าใหญ่

พฺรหนฺตารญฺญ : นป. ป่าใหญ่

มหารญฺญ : (นปุ.) ป่าใหญ่, ป่าไม้ใหญ่, ดง. วิ. มหาทุมลตาวนํ มหารญฺญ. มหนฺตญฺจ ตํอรญฺญ เจติ มหารญฺญ.

อฏวี : (อิต.) ป่า, หมู่ป่า, ป่าใหญ่, ดง, พง.อฎฺ คมเน, อโว, อิตฺถิยํ อี. อถวา, อาสทฺโทอุทฺธิคมนตฺเถ, ฏุ วิรูหเน, โณ, อิตฺถิยํอี.ส. อฎวี.

อรญฺญานี : (อิต.) ป่าไม้ใหญ่, ป่าใหญ่, ดง.เมื่อลงอีอิต. ให้เอาอที่ญเป็นอาน.

อิริน, อิริณ : นป. ป่าใหญ่, ทะเลทราย, สถานที่แห้งแล้ง

อีริณ : (นปุ.) ส่วนแห่งแผ่นดินหาที่อาศัยมีได้, ที่หาประโยชน์มิได้, ที่กันดาร, ที่มีดินเค็ม, ที่เกลือขึ้น, ทุ่ง, ป่าใหญ่, อภิฯ เป็น อิรีณ. ส. อีริณ.

ติณคหณ : นป. กอหญ้า, ชัฏหญ้า, ป่าหญ้า

ติณทาย : ป., นป. ป่าหญ้า