ป่าสูง : น. ป่าที่อยู่ในที่สูงขึ้นไป.
พนาสณฑ์, พนาสัณฑ์ : น. ราวป่า, แนวป่า, ทิวไม้, ป่าสูง, ป่าดง, วนาสณฑ์ หรือ วนาสัณฑ์ ก็ว่า.
วนาสณฑ์, วนาสัณฑ์ : น. ราวป่า, แนวป่า, ทิวไม้, ป่าสูง, ป่าดง, พนาสณฑ์ หรือ พนาสัณฑ์ ก็ว่า. (ป. วนสณฺฑ; ส. วน + ขณฺฑ, วน + ษณฺฑ).
พนา : น. ป่า, พง, ดง, (มาจาก พน เติมสระอา เช่น พนาดร = ป่าสูง พนาสณฑ์, พนาสัณฑ์ = แนวป่า, ราวป่า).
ลุมพู : น. ชื่อนกในวงศ์ Columbidae ขนาดใหญ่กว่านกพิราบ อาศัยตาม ป่าสูง กินผลไม้ มีหลายชนิด เช่นชนิด Ducula aenea ลุมพูขาว (D. bicolor), กระลุมพู ก็เรียก.
ไพรระหง : น. ป่าสูง.
วนาดร, วนาดอน : น. ป่าสูง. (วนา + ดอน), พนาดอน หรือ พนาดร ก็ว่า.
พนาดร, พนาดอน : น. ป่าสูง, ใช้ว่า วนาดร หรือ วนาดอน ก็มี.
วนสณฑ์, วนสัณฑ์ : น. ป่าสูง, ป่าดง, ราวป่า, แนวป่า. (ป.).
เบิกไม้ : น. พิธีเซ่นผีป่าหรือรุกขเทวดาก่อนจะตัดไม้ใหญ่ในป่าสูง.