ป้อแป้ : ว. อาการที่อ่อนแรงลง, มีกำลังน้อย.
กระเตาะกระแตะ : ว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ, เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง, มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.
กระป้อกระแป้ : ว. ป้อแป้มาก, กําลังน้อย.
บอบแบบ : ว. อ่อนป้อแป้.
ย้อแย้ : ก. เดินป้อแป้อย่างเป็ด.