ผ้านุ่ง : (N) ; panung ; Related:brocade worn over the trunks ; Syn:โจงกระเบน ; Def:ผ้าสําหรับนุ่งชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า เวลานุ่งม้วนให้เป็นชายกระเบนหรือหางกระเบนแล้วเอาลอดหว่างขาดึงไปเหน็บไว้ที่ขอบผ้าระดับบั้นเอวข้างหลัง ; Samp:นักเรียนทุกคนต้องใส่ผ้านุ่งเวลาเรียนรำไทย ; Unit:ผืน

ผ้าซิ่น : (N) ; sarong ; Syn:ผ้าถุง, ผ้านุ่ง ; Def:ผ้านุ่งของผู้หญิง ; Samp:หล่อนผลัดผ้าโดยใช้ผ้าซิ่นกำบังตัวว่องไว ; Unit:ถุง, ผืน, ชิ้น

ผ้าถุง : (N) ; sarong ; Syn:ผ้านุ่ง, โสร่ง, ผ้าซิ่น ; Def:เครื่องนุ่งของผู้หญิง ซึ่งใช้ผืนผ้าเย็บริมด้านข้างให้ติดกัน ; Samp:คุณยายชอบใส่ผ้าถุงเวลาอยู่บ้าน ; Unit:ผืน, ถุง, ชิ้น

ผ้านุ่ง : น. ผ้าสําหรับนุ่งชนิดหนึ่ง มีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้า เวลานุ่งม้วนให้เป็นชายกระเบนหรือหางกระเบนแล้วสอดไป ใต้หว่างขา ดึงขึ้นไปเหน็บขอบผ้าด้านหลังระดับบั้นเอวตอน ที่เรียกว่า กระเบนเหน็บ.

ลุ่ย : ก. เลื่อนหลุดจากที่เพราะคลายตัวไม่แน่นเหมือนเดิม เช่น ผ้านุ่ง ที่เหน็บไว้ลุ่ยหลุดออก มวยผมลุ่ยออกมา, คลายออกเป็นเส้น ๆ เช่น ชายผ้าลุ่ย ด้ายที่เย็บไว้ลุ่ย. ว. ไม่มีทางสู้ ในคำว่า แพ้ลุ่ย.

สมปัก : น. ผ้าลายหรือผ้าปูมสมัยเก่าสําหรับขุนนางนุ่งหรือห่อคัมภีร์เป็นต้น, ผ้าเกี้ยว ก็เรียก. (เทียบ ข. สํพต ว่า ผ้านุ่ง).

อันตรวาสก : ผ้านุ่ง, สบง, เป็นผืนหนึงในไตรจีวร

ไตรจีวร : จีวร ๓, ผ้า ๓ ผืนที่พระวินัยอนุญาตให้ภิกษุมีไว้ใช้ประจำตัว คือ ๑.สังฆาฏิ ผ้าทาบ ๒.อุตราสงค์ ผ้าห่ม เรียกสามัญในภาษาไทยว่าจีวร ๓.อันตรวาสก ผ้านุ่ง เรียกสามัญว่า สบง

ภูสา : (อิต.) เครื่องประดับ, เครื่องแต่งตัว, เครื่องอาภรณ์, เครื่องนุ่งห่ม, ผ้านุ่ง, ผ้าห่ม, ผ้าทรง. ภูสฺ อลงฺกาเร, อ, อิตฺถิยํ อา.

จีวร : (นปุ.) ผ้า วิ. จียตีติ จีวรํ. จิ จเย, อีวโร. ศัพท์จีวร นี้แปลว่าผ้า หมายถึงผ้าทุกชนิด ไทยนำคำจีวรมาใช้ออกเสียงว่า จีวอน ใช้ ในความหมาย ๒ อย่างคือหมายถึงผ้าของ ภิกษุทั้ง ๓ ผืน ได้แก่ ผ้านุ่ง ผ้าห่ม และ ผ้าสังฆาฏิ ได้ในคำว่า บาตรจีวร หรือไตร จีวรอย่าง ๑ หมายเอาเฉพาะผ้าห่มอย่าง เดียวได้ในคำว่า สบง จีวร สังฆาฏิ นี้อีก อย่าง ๑.

เตจีวร : นป. ไตรจีวร; สังฆาฏิ (ผ้าพาด), อุตตราสงค์ (ผ้าห่ม), อันตรวาสก (ผ้านุ่ง)

อนฺตรีย : (นปุ.) ผ้านุ่ง.วิ, พาหุเลฺยนอนฺตเรภวํอนฺตรียํ.อียปัจ.ส. อนฺตรียกางเกงชั้นในกางเกงใน.

อนฺตรวาสก : (ปุ.) ผ้านุ่ง, สบง, ผ้าสบง (ผ้านุ่งของภิกษุ สามเณร).วิ.อนฺตเรมชฺเฌวาโสอนฺตรวาสโก.กสกัด.