พนิด, พนิดา : น. วนิดา, หญิง, หญิงสาว. (ส. วนิตา).
พนิต : ว. เป็นที่รัก, ที่ชอบพอ. (ส. วนิต).
กระโบม ๑ : ก. ตระโบม, โลมเล้า, กอด, เช่น ยักษ์ผยองโพยม แลกระโบมถนอมพนิดไคล. (สรรพสิทธิ์).
กำนัด : [กำหฺนัด] (โบ) ก. กําหนัด เช่น พิศเพี้ยนพระพนิดาทุกขานลกํานัด ดัดรัตนธารี มาดู. (สมุทรโฆษ).