พยัคฆ, พยัคฆ์ : [พะยักคะ] น. เสือโคร่ง. (ป. พฺยคฺฆ, วฺยคฺฆ; ส. วฺยาฆฺร).
พยัคฆา, พยัคฆิน, พยัคฆี :
ดู พยัคฆ, พยัคฆ์.
พยัคฆา, พยัคฆิน, พยัคฆี : (กลอน) น. เสือโคร่ง.
วยัคฆ์ : น. เสือ. (ป. วฺยคฺฆ, พฺยคฺฆ; ส. วฺยาฆฺร).
ขัค ๑ : [ขัก] น. แรด เช่น พยัคฆขัคศฤงคาล. (สรรพสิทธิ์). (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).
ฉวาง : [ฉะหฺวาง] น. วิธีเลขชั้นสูงของโบราณอย่างหนึ่ง. (ข. ฉฺวาง) ก. ขวาง เช่น อันว่า พยัคฆราช อันฉวางมรรคาพระมัทรี. (ม. คําหลวง มัทรี).
พยัคฆินทร์, พยัคเฆนทร์ :
ดู พยัคฆ, พยัคฆ์.
พยาฆร์ : [พะยาก] น. พยัคฆ์. (ส. วฺยาฆฺร; ป. พฺยคฺฆ).
วยาฆร์ : น. เสือ. (ส. วฺยาฆฺร; ป. วฺยคฺฆ, พฺยคฺฆ).