ผู้รู้ : (N) ; knowledgeable people ; Related:well-informed person ; Syn:พหูสูตร, ผู้ทรงความรู้, ผู้รอบรู้, นักปราชญ์, ผู้ทรงคุณวุฒิ ; Def:ผู้มีประสบการณ์มาก ; Samp:ผู้รู้ทางภาษาศึกษาค้นคว้างานไว้เป็นหลักฐานเพื่ออนุชนรุ่นหลัง ; Unit:คน, ท่าน

พหุพจน์ : (N) ; plural number ; Related:plural ; Syn:พหูพจน์, จำนวนพหูพจน์ ; Ant:เอกพจน์ ; Def:คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง ; Samp:โดยปกติการทำคำนามเอกพจน์ให้เป็นพหูพจน์ในภาษาอังกฤษให้เติม s ข้างท้าย

พหูพจน์ : (N) ; plural number ; Related:plural number ; Syn:พหุพจน์ ; Ant:เอกพจน์ ; Def:คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง ; Samp:คำว่า class เป็นคำที่มีลักษณะพหูพจน์ หมายถึงกลุ่มคน

พหู : ว. พหุ.

พหุ : ว. มาก, เขียนเป็น พหู ก็มี. (ป., ส.).

พหุพจน์, พหูพจน์ : น. คําที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง. (ป., ส. พหุวจน).

สัมพหุลา : (ปาก) ว. รวมปะปนกันหลาย ๆ อย่าง เช่น งานสัมพหุลาเต็มไปหมด ทำไม่ไหวหรอก, สรรพหุลา ก็ว่า. (ป.).

พหูสูต : น. ผู้มีความรู้เพราะได้สดับตรับฟังหรือศึกษาเล่าเรียน มามาก. (ป. พหุสฺสุต).

พหูชน : คนจำนวนมาก

พหุพจน์ : คำที่กล่าวถึงสิ่งมากกว่าหนึ่ง คือตั้งแต่ ๒ สิ่งขึ้นไป, เป็นคำที่ใช้ในไวยากรณ์บาลีและไทย คู่กับเอกพจน์ ซึ่งกล่าวถึงสิ่งเดียว; แต่ในไวยากรณ์สันสกฤต จำนวน ๒ เป็นทวิพจน์หรือทวีวจนะ จำนวน ๓ ขึ้นไปจึงจะเป็นพหุพจน์

พหุวจนะ : ดู พหุพจน์

พหุบท : มีเท้ามาก หมายถึงสัตว์ดิรัจฉานที่มีเท้ามากกว่า ๒ เท้า และ ๔ เท้า เช่น ตะขาบ กิ้งกือ เป็นต้น

พหุปุตตเจดีย์ : เจดียสถานแห่งหนึ่งอยู่ทางเหนือของเมืองเวสาลี นครหลวงของแคว้นวัชชี เป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้าเคยทรงทำนิมิตโอภาสแก่พระอานนท์

พหุ : (วิ.) เจริญ, หนักหนา, มาก, หลาย, ใหญ่, ใหญ่โต, อะโข, อักโข. วิ. พหติ วุทฺธึ คจฺฉตีติ พหุ. พหฺ วุทฺธิยํ, อุ.

พหุพฺพิหิ : (วิ.) (สมาส) ชื่อพหุพพิหิ (มีวิธีมาก) วิ. พหู วิธโย ยสฺส พหุพฺพิหิ (สมาส). พหู+วิธิ แปลง วิ เป็น พิ ธิ เป็น หิ ซ้อน พฺ.

พหุวารก : (ปุ.) มะกอก, มะทราง, มะคำไก่, มะปราง. วิ. ปิจฺฉิลตฺตา พหูนิ วารีนิ ยสฺมึ โส พหุวารโก. แปลง อิ ที่ วาริ เป็น อก สกัด.

พหุล : (วิ.) เจริญ, หนักหนา, มาก. วิ. พหูอตฺเถ ลาตีติ พหุลํ. ลา อาทาเน, อ. พหุสัขฺยาเณ วา, อโล.

มหานส : (นปุ.) โรงมีวัตถุอันบุคคลพึงกินมาก, สถานที่หุง, โรงครัว, เรือนครัว, ครัว. วิ. มหนฺตานิ พหูนิ อสิตพฺพานิ ภวนฺติ เอตฺถาติ มหานสํ. มหนฺตปุพฺโพ, อสฺ ภกฺขเณ, ยุ. แปลง ยุ เป็น อน แล้ว แปร น ไว้หน้า ส. และแปลง มหนฺต เป็น มหา.

เป็นสิ่งสำคัญ : พหูปการา โหติ, พาฬฺหคิลาโน

สิ่งสำคัญ : พหูปกาโร โหติ อตฺถสาธิกา

มาก : พหุ, พหุล, มหนฺต

งอกงาม : พหุลีกตา

ผู้ศึกษามาก : พหุสฺสุโต โหติ สุตธโร, สุตสนฺนิจโย