พะรุงพะรัง : (ADV) ; disheveled ; Related:disorderly, tattered ; Syn:รุงรัง ; Def:ปะปนกันจนรุงรัง ; Samp:ในมือของพ่อพรานมีผงชูรส กะปิ ปลาแห้งกับปลาเค็มพะรุงพะรัง

รุงรัง : (V) ; be untidy ; Related:be messy, be unkempt, be disorderly, be dishevelled ; Syn:พะรุงพะรัง, นุงนัง ; Samp:เกษตรกรไทยส่วนใหญ่ยังอยู่ในสภาพที่ยากจนและหนี้สินรุงรัง

บ้าหอบฟาง : (V) ; carry a lot of things ; Related:be loaded with a lot of things ; Def:อาการที่หอบหิ้วสิ่งของพะรุงพะรัง ; Samp:ไม่ว่าจะไปที่ไหนๆ เธอก็จะบ้าหอบฟางขนทุกอย่างติดไม้ติดมือกลับมาเสมอ

ถือ : (V) ; hold ; Related:bear, carry ; Def:เอาไว้ในมือ, จับยึดไว้ ; Samp:ทั้งๆ ที่หล่อนถือของพะรุงพะรัง แต่ก็ไม่มีใครมีน้ำใจที่จะช่วยหล่อน

หลุดมือ : (V) ; slip out of the hand ; Syn:หล่นหรือลื่นจากมือ ; Samp:เขาถือข้าวของมาพะรุงพะรังแทบหลุดมือ

พะรุงพะรัง : ว. ปะปนกันจนรุงรัง เช่น หอบข้าวของพะรุงพะรัง, นุงนัง เช่น มีหนี้สินพะรุงพะรัง.

รุงรัง : ว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผม เผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะ หรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง; พะรุงพะรัง เช่น หอบของมารุงรัง, นุงนัง เช่น หนี้สินรุงรัง.

บ้าหอบฟาง : (สํา) ว. บ้าสมบัติ เห็นอะไร ๆ เป็นของมีค่าจะเอาทั้งนั้น, อาการที่หอบหิ้วสิ่งของพะรุงพะรัง.