ภทฺท :
(วิ.) งาม, ดี. (ตรงข้ามกับชั่ว), ดีนัก, เป็นที่ชอบใจ, เป็นสุข, เจริญ ,จำเริญ, เรือง, รุ่งเรือง, ผุดผ่อง, ประเสริฐ, น่ารัก, น่าชม, สบาย, สำราญ, สวัสดี, เป็นมงคล, หล่อ (งาม). ภทิ กลฺยาณสุขภาเวสุ, โท, รูปฯ ๖๕๕. ดู ภทฺร ด้วย. ภทฺเท : อ. แน่ะ, ดูกร, ข้าแต่นางผู้เจริญ
ภทฺทกุมฺภ : (ปุ.) หม้ออันเจริญ, หม้อมงคลอันเต็มด้วยน้ำ, หม้อน้ำมงคล, หม้อมงคล. วิ. ชลปุณฺรตฺตา ภทฺโท กุมฺโภ ภทฺทกุมฺโภ.
ภทฺทปีฐ : (นปุ.) เก้าอี้, ราชอาสน์. วิ. ภทฺทํ กลฺยาณํ ปีฐ ภทฺทปีฐ.
ภทฺทาลิ : (ปุ.) ภัททาลิ ชื่อพระ วิ. ภทฺทํ ยสํ ลาตีติ ภทฺทาลิ. อิ ปัจ. กัจฯ ๖๖๙.
ภทฺร : (วิ.) งาม, ฯลฯ. ภทฺท แปลง ท เป็น ทฺร ลบ ทฺ สังโยค อภิฯ หน้า ๒๘๔.
ภทฺทา : (ปุ.) หญิงผู้งาม, นางผู้งาม, ฯลฯ.
ภทฺทา, ภทฺทิกา : อิต. หญิงที่มีความเจริญดี