มธุร : (วิ.) หวาน, อร่อย, ไพเราะ, งาม, มีน้ำผึ้ง, มีน้ำหวาน, มีรสหวาน. วิ. มธุ อสฺส อตฺถีติ มธุโร. มธุ อสฺมึ วิชฺชตีติ วา มธุ-โร. มธุ+ร ปัจ.
มธุรตฺต : นป., มธุรตา อิต. ความหวาน
มธุรปาณิกา : (อิต.) หญิงผู้มีฝ่ามือมีรสอร่อย, หญิงปรุงอาหารอร่อย, หญิงมีฝีมือในการปรุงอาหาร.
มธุรสา : (อิต.) จันทน์, องุ่น, คันทรง, ผักโหมหลวง, ชะเอม.
กมฺมธุร : ป., นป. หน้าที่ในการทำงาน, ธุรการ
จตุมธุร : นป. วัตถุมีรสอร่อยสี่อย่าง, ของหวานสี่อย่าง คือ เนยใส, น้ำมัน, น้ำผึ้ง, น้ำอ้อย
มธุกา : (อิต.) ชะเอมเครือ. มธุรรสตาย มธุกํ. ก ปัจ. ลงในอุปมาณ. ฎีกาอภิฯ
มธุรก : (ปุ.) เทียนยาว, เทียนเยาวภาณี, มธุรสตาย มธุรโก. อุปมาเณ โก.