decease : (VI) ; ตาย ; Related:มรณะ, เสียชีวิต, ถึงแก่กรรม, หมดอายุ, สิ้นอายุขัย ; Syn:die, exit, expire, perish, pass away

demise : (VI) ; ตาย ; Related:สิ้นชีพ, มรณะ ; Syn:extinction, end ; Ant:exist, survive

มรณะ : (V) ; die ; Related:pass away ; Syn:ตาย, วายชนม์, มรณา, วางวาย, สิ้นบุญ, ล่วงลับ, เสีย ; Ant:ชาตะ ; Samp:นายเก่าของผม เดี๋ยวนี้มรณะเสียแล้ว

วางวาย : (V) ; die ; Related:pass away, perish ; Syn:ตาย, มรณะ, ถึงแก่มรณภาพ, มรณภาพ, แตกดับ, ถึงกาลกิริยา, ลาโลก, วายชนม์, ชีวงคต, ชีวิตักษัย, ปลดปลง, มรณา, ม้วย, ม้วยมรณ์, ม้วยมรณา, วายชีวาตม์, วายชีวา ; Def:ไม่มีชีวิตอีกต่อไป ; Samp:เจ้าจะต้องวางวายเป็นแน่แท้ หากเจ้าไม่ทำตามที่สาบานไว้

มรณะ : (ADJ) ; dying ; Related:deceased, dead, funereal (e.g. atmosphere) ; Def:เกี่ยวกับความตาย ; Samp:ญี่ปุ่นเคลื่อนย้ายทหารและเชลยศึก ไปสร้างทางรถไฟสายมรณะและสะพานข้ามแม่น้ำแคว

ชาตะ : (V) ; be born ; Syn:ชาต, เกิด, กำเนิด ; Ant:มรณะ

ตาย 1 : (V) ; die ; Related:pass away, decease, perish, expire, be dead, croak, kick the bucket, peg out, breathe one's last ; Syn:ม้วยมรณ์, เสียชีวิต, ถึงแก่กรรม, มรณะ, สิ้นใจ ; Ant:เป็น, มีชีวิตอยู่ ; Def:สิ้นชีวิต, ไม่เป็นอยู่ต่อไป, สิ้นสภาพของการมีชีวิต ; Samp:พ่อของเขาตายด้วยโรคมะเร็งในกระเพาะอาหาร

แตกดับ : (V) ; die ; Related:perish, pass away ; Syn:ตาย, ม้วย, ม้วยมรณ์, ซี้, สิ้นบุญ, สิ้นลม, สิ้นใจ, มรณะ, ล่วงลับ, มรณภาพ, สวรรคต, สิ้นชีพิตักษัย ; Ant:เกิด, กำเนิด ; Def:สิ้นสภาพของการมีชีวิต ; Samp:บางอย่างดำรงอยู่ในโลกนาน บางอย่างดำรงอยู่ไม่กี่วันก็แตกดับ

ถึงแก่กรรม : (V) ; dead ; Related:die, pass away, perish ; Syn:ตาย, มรณะ, เสีย, สิ้นใจ, มรณกรรม, ดับ, ถึงมรณกรรม, ถึงแก่มรณกรรม ; Ant:เกิด, ประสูติ, กำเนิด ; Def:ตาย (ใช้แก่คนทั่วไปในคำพูดที่สุภาพ) ; Samp:สำหรับศาสตราจารย์ขจร สุขพานิช ได้ทำงานด้านประวัติศาสตร์มาตลอดชีวิตจนกระทั่งถึงแก่กรรมในพ.ศ.2521

มรณ-, มรณ์, มรณะ : [มอระนะ-, มะระนะ-, มอน, มอระนะ] น. ความตาย, การตาย. (ป., ส.). ก. ตาย.

มรณานต์ : ดู มรณ-, มรณ์, มรณะ.

มรณันติก- : ดู มรณ-, มรณ์, มรณะ.

มรณานต์ : [มะระนาน] ว. จนกว่าจะตาย. (ส.).

เทวทูต : น. ชื่อคติแห่งธรรมดา ๓ ประการ คือ ชรา พยาธิ มรณะ.

มรณันติก- : [มะระนันติกะ-] ว. มีความตายเป็นที่สุด. (ป. มรณ + อนฺติก).

กระดก ๒ : (โบ; กลอน) ก. ตระหนก, กลัว, เช่น ก็กระดกตกใจกลวว แก่มรณภยานตราย. (ม. คําหลวง ชูชก).

ประกันชีวิต : (กฎ) น. ชื่อสัญญาประกันภัยชนิดหนึ่ง ซึ่งบุคคล คนหนึ่งเรียกว่า ผู้รับประกันภัย ตกลงจะใช้เงินจํานวนหนึ่งให้แก่ ผู้รับประโยชน์โดยอาศัยความทรงชีพ หรือมรณะของบุคคลคนหนึ่ง และในการนี้ผู้เอาประกันภัยตกลงจะส่งเงินซึ่งเรียกว่า เบี้ยประกันภัย ให้แก่ผู้รับประกันภัย, สัญญาประกันชีวิต ก็เรียก. (ปาก) ก. ทําสัญญา ประกันชีวิต.

แววตา : น. สิ่งเป็นเยื่อบาง มีลักษณะใสเป็นแสงวาวดั่งแก้ว หุ้มด้านนอกของดวงตา, ความรู้สึกที่ปรากฏออกทางตาทำให้รู้ว่า รักหรือเกลียดเป็นต้น เช่น ดูแววตาก็รู้ว่ารักหรือชังใบหน้าและแวว ตาปรากฏความเบื่อหน่าย; โดยปริยายหมายความว่า เป็นยอดรัก ประดุจดวงตา เช่น โอ้พ่อพลายแก้วแววตา มรณาแน่แล้วฤๅอย่างไร. (ขุนช้างขุนแผน).

มรณะ : ความตาย

มรณสติ : ระลึกถึงความตายอันจะต้องมีมาถึงตนเป็นธรรมดา พิจารณาให้ใจสงบจากอกุศลธรรม เกิดความไม่ประมาท และไม่หวาดกลัวคิดเร่งขวนขวายบำเพ็ญกิจและทำความดี (ข้อ ๗ ในอนุสติ ๑๐)

กาลกิริยา : การกระทำกาละ, การตาย, มรณะ

วิปากวัฏฏ์ : วนคือวิบาก, วงจรส่วนวิบาก, หนึ่งในวัฏฏะ ๓ แห่งปฏิจจสมุปบาท ประกอบด้วยวิญญาณ นามรูป สฬายตนะ ผัสสะ เวทนา, ชาติ ชรา มรณะ ดู ไตรวัฏฏ์

สภาวทุกข์ : ทุกข์ที่เป็นเองตามคติแห่งธรรมดา ได้แก่ ทุกข์ประจำสังขาร คือ ชาติ ชรา มรณะ

มรณ : (นปุ.) การตาย, ความตาย. มรฺ ธาตุ อ, ยุ ปัจ. มรณะที่ใช้ในภาษาไทยใช้เป็นกิริยาว่า ตาย ศัพท์มคธที่เป็นนามเมื่อนำมาใช้ในภาษาไทยแล้วใช้เป็นกิริยามีมากมาย.

มรณภย : (นปุ.) ความกลัวต่อความตาย, ความกลัวแต่ความตาย, ความกลัวอันเกิดแล้วแต่ความตาย, ความกลัวต่อมรณะ, ความกลัวแต่มรณะ, ภัยต่อมรณะ, ภัยแต่มรณะ, ภัยคือมรณะ.

มรณภยตชฺชิต : (วิ.) ผู้อันภัยคือมรณะคุกคามแล้ว.

มรณานุสฺสติ : (อิต.) ระลึกถึงซึ่งความตาย, ความนึกถึงความตาย, การนึกถึงความตาย. วิ. มรณานํ อนุสฺสติ มรณานุสฺสติ. เป็น ฉ. ตัป. รูปฯ ๓๓๖.

มรณกาล : ป. เวลาตาย

ใกล้ตาย : มรณาภิภูสิโต

ผู้ครอบงำ : มรณาภิภูผ

มีความตายเป็นที่สุด : มรณนฺติก

ความตาย : มรณํ, กาลกิริยา