ร่องแร่ง : (ADV) ; swayingly ; Related:hangingly ; Syn:กระต่องกระแต่ง, กะร่องกะแร่ง ; Def:อาการที่ห้อยแกว่งไปแกว่งมา, อาการที่ห้อยติดอยู่เล็กน้อย ; Samp:ปูถูกจับยัดใส่ข้องในสภาพที่ขา และก้ามหลุดร่องแร่ง

กะร่องกะแร่ง : (ADV) ; shatteringly ; Related:piecemeal ; Syn:ร่องแร่ง, ไม่สมบูรณ์ ; Ant:สมบูรณ์ ; Def:ติดห้อยอยู่นิดๆ หน่อยๆ ; Samp:ชิ้นเนื้อที่ขาของเขาห้อยกะร่องกะแร่งอย่างน่าสยดสยอง

ร่องแร่ง : ว. อาการที่ห้อยติดอยู่จวนจะหลุด เช่น เขาถูกฟันแขนห้อยร่องแร่ง แมว คาบหนูห้อยร่องแร่ง, กะร่องกะแร่ง.

กะร่องกะแร่ง : ว. ร่องแร่ง, ติดห้อยอยู่นิด ๆ หน่อย ๆ, ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน, ไม่สมบูรณ์.