ระบิลเมือง : (N) ; law and customs ; Def:กฎหมายและประเพณีของบ้านเมือง ; Samp:เขาจะได้รับการพิพากษาพิจารณาไปตามระบิลเมือง

ระบิ : (N) ; pattern ; Related:model, example ; Syn:ระบิล, อย่าง, ฉบับ

ระบิ : (N) ; story ; Related:matter, affair ; Syn:ระบิล, เรื่อง, ความ

ระบิ, ระบิล : น. เรื่อง, ความ, ฉบับ, อย่าง.

ระบิลเมือง : น. กฎหมายและประเพณีของบ้านเมือง.

กบิล ๒ : [กะบิน] น. ระเบียบ, แบบ, ทาง, เช่น กบิลความ; วิธีการ เช่น กบิลเมือง; กระบวน, หมู่, เช่น กบิลไม้; บรรดา เช่น กบิลว่าน, คํานี้บางทีเขียนเป็น กะบิล กระบิล ระบิล. (เทียบ ฮ. กปิล ว่า ชนิด, จําพวก, ตระกูล).