ราญ, ราญรอน : ก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.
รำบาญ : ก. รบศึก, รบ. (แผลงมาจาก ราญ).
รำราญ : ก. รบ. (แผลงมาจาก ราญ).
กินอยู่พูวาย : ก. กินอย่างอิ่มหนําสําราญ.
ผาสุก : น. ความสําราญ, ความสบาย. (ป.).
สราญ : [สะ] ว. สําราญ.
อิ่มหนำ : ว. อิ่มเต็มที่ (ใช้แก่กริยากิน), อิ่มหนําสําราญ ก็ว่า.