ละล้าละลัง : ว. ห่วงหน้าห่วงหลัง, พะวงหน้าพะวงหลัง, พะวักพะวน, เช่น เกิดไฟไหม้ละล้าละลังคว้าอะไรไม่ถูก.
ละล้าละลัง : ว. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ลุก ๆ ลน ๆ.
ละลัง : ว. รีบเร่ง.
ละล้า : (กลอน) ก. ล่า, ช้า, หมดแรง.
ไล่ล่า : ก. ตามล่า เช่น ผู้ใหญ่บ้านไล่ล่าเสือ.