ละเหี่ย : ก. อ่อนใจ, อิดโรย, เช่น กินยาลมแก้ใจละเหี่ย, ละเหี่ยใจ ก็ว่า.
ละห้อยละเหี่ย : ว. อาการที่อ่อนอกอ่อนใจเพราะผิดหวังหรือเหนื่อย มากเป็นต้น เช่น เดินละห้อยละเหี่ย.
อิดโรย : ก. อ่อนเพลีย, ละเหี่ย.
คระโหย : [คฺระ-] ก. กระโหย, ระโหย, โหย, ละเหี่ยใจ.