ลำแข้ง : (N) ; shin ; Syn:ปลีแข้ง ; Def:ส่วนยาวของแข้ง ; Samp:ลำแข้งผมเขียวไปทั้งแถบเพราะโดนลูกบอลอัดใส่

ลำแข้ง : (N) ; one's own effort ; Related:one's own toil, one's effort, sweat of one's brows ; Def:กำลังของตนไม่ต้องพึ่งใคร ; Samp:ต่อไปนี้ฉันจะต้องพึ่งแต่ลำแข้งและขาของฉันเอง

ปลีแข้ง : (N) ; shin ; Syn:ลำแข้ง, แข้ง ; Def:ส่วนหน้าของขา ใต้เข่าลงไปถึงข้อเท้า ; Samp:คนที่ออกกำลังกายโดยการวิ่งเป็นประจำทุกวัน จะทำให้ปลีแข้งแข็งแรงขึ้น

แข้ง : (N) ; shin ; Syn:หน้าแข้ง, ลำแข้ง ; Def:ส่วนหน้าของขา ใต้เข่าลงไปถึงข้อเท้า ; Samp:เขาฟาดไม้ท่อนใหญ่มาที่แข้งของผม โดยที่ผมเองไม่รู้ตัวเลย

สร้างตัวเอง : (V) ; be self-made ; Syn:สร้างตัว, ก่อร่างสร้างตัว ; Def:ทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยลำแข้งของตนจนได้ดี ; Samp:เถ้าแก่สร้างตัวเองด้วยสองมือจนร่ำรวยมาได้ขนาดนี้

ลำแข้ง : น. กำลังความสามารถในการทำมาหากินด้วยตนเองไม่ต้อง พึ่งใคร เช่น หากินด้วยลำแข้งของตนเองจนมั่งมี, ปลีแข้ง ก็ว่า.

พึ่งลำแข้งตัวเอง : (สํา) ก. ช่วยตนเอง, อาศัยลําแข้งตัวเอง ก็ว่า.

หากินด้วยลำแข้ง : (สำ) ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความมานะพยายามของตัวเอง.

อาศัยลำแข้งตัวเอง : (สํา) ก. ช่วยตัวเอง, พึ่งลําแข้งตัวเอง ก็ว่า.

กระน่อง : (ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไป ถึงส้นเท้า, กระหน่อง ขะน่อง หรือ ขาน่อง ก็เรียก.

กระหน่อง ๒ : (ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไป ถึงส้นเท้า เช่น ตัวหนึ่งกัดเอ็นกระหน่อง. (ม. ภาคอีสาน ชูชก), กระน่อง ขะน่อง หรือ ขาน่อง ก็เรียก.

ขะน่อง, ขาน่อง : (ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่อง หรือกระหน่อง ก็เรียก.

ชงฺฆปิณฺฑ : (ปุ.) ก้อนเนื้อที่แข้ง, ปลีแข้ง (ลำแข้ง). ชงฺฆา + ปิณฺฑ รัสสะ.