track record : (N) ; สถิตของการแข่งขันกรีฑา

สิงสถิต : (V) ; dwell ; Related:reside, live ; Syn:อาศัย, สิง, สถิต ; Def:เข้าไปอาศัยอยู่ ; Samp:วิญญาณของมารร้ายยังสิงสถิตอยู่ในศาลเจ้าร้าง

ศาลสถิตยุติธรรม : (N) ; court of justice ; Syn:ศาลยุติธรรม ; Def:สถานที่ที่พิจารณาพิพากษาอรรถคดีให้ความเที่ยงธรรมแก่คู่ความ ; Samp:ผมเชื่อมั่นในกระบวนการยุติธรรม และศาลสถิตยุติธรรม

ศาล : (N) ; court ; Syn:ศาลยุติธรรม, ศาลสถิตยุติธรรม ; Unit:ศาล

เทวโลก : (N) ; a place of worship ; Syn:ที่อยู่, ที่ประทับ ; Def:ภูมิเป็นที่สถิตของเทวดา ; Unit:แห่ง

เทวสถาน : (N) ; shrine ; Related:place of worship ; Def:สถานที่ซึ่งถือว่าเป็นที่ประทับหรือสิงสถิตของเทพเจ้าหรือเทวดา, ที่ประดิษฐานเทวรูป ; Samp:วัดนี้เป็นวัดโบราณเดิมเป็นเทวสถานสมัยขอมซึ่งยังปรากฏหลักฐานปรางค์ขอมก่อด้วยศิลาแลงที่ลวดลายงดงาม

ฟ้องคดี : (V) ; prosecute ; Syn:ฟ้อง, ฟ้องร้อง ; Def:กล่าวโทษผู้อื่นต่อศาลสถิตยุติธรรม ; Samp:เขาน่าจะฟ้องคดีเพื่อเรียกค่าเสียหายกับผู้สั่งยิงประชาชนในเหตุการณ์พฤษภาทมิฬ

ศาล : (N) ; shrine ; Related:joss house ; Syn:ศาลเจ้า, ศาลพระภูมิ ; Def:ที่เทพารักษ์สถิต ; Samp:ศาลเจ้าพ่อหลักเมืองแห่งนี้ ตัวศาลเป็นเรือนไม้ขนาดเล็ก ยกพื้นสูง หลังคามุงสังกะสี ; Unit:ศาล

สถิต : [สะถิด] ก. อยู่, ยืนอยู่, ตั้งอยู่, (ใช้เป็นคํายกย่องแก่สิ่งหรือบุคคลที่อยู่ใน ฐานะสูง) เช่น พระเจ้าสถิตบนสวรรค์ พระมหากษัตริย์สถิตบนพระที่นั่ง สมเด็จพระสังฆราชสถิต ณ วัดบวรนิเวศวิหาร. (ส. สฺถิต; ป. ??ต).

รัตนโกสินทร์ : น. นามส่วนหนึ่งของกรุงเทพมหานครฯ ที่มีชื่อเต็มว่า กรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยา มหาดิลกภพ นพรัตนราชธานีบูรีรมย์ อุดมราชนิเวศน์มหาสถาน อมรพิมานอวตาร สถิต สักกะทัตติยวิษณุกรรมประสิทธิ์, อีกนัยหนึ่งหมายความถึง กรุงเทพฯ มักอ้างในประวัติศาสตร์ เช่น สมัยรัตนโกสินทร์.

ไกรลาส, ไกลาส : [ไกฺรลาด, ไกลาด] น. ชื่อภูเขาในเทือกเขาหิมาลัย เชื่อว่าเป็นที่สถิตของพระอิศวรในศาสนาพราหมณ์. ว. สีขาวเหมือนเงินยวง. (ส. ไกลาส).

เทวโลก : น. ภูมิเป็นที่สถิตของเทวดา.

เทวสถาน : น. สถานที่ซึ่งถือว่าเป็นที่ประทับหรือสิงสถิตของเทพเจ้า หรือเทวดา, ที่ประดิษฐานเทวรูป.

สถิต : อยู่, ยืนอยู่, ตั้งอยู่

ดุสิต : สวรรค์ชั้นที่ ๔ แห่งสวรรค์ ๖ ชัน มีท้าวสันดุสิตเทวราชปกครอง สวรรค์ชั้นนี้เป็นที่สถิตของพระโพธิสัตว์ ก่อนจุติลงมาสู่มนุษยโลกและตรัสรู้ในพระชาติสุดท้าย

เมรุ : 1.ชื่อภูเขาที่เป็นศูนย์กลางของจักรวาล บางทีเรียกพระสุเมรุ ตามคติของศาสนาฮินดู ถือว่าเป็นบริเวณที่มีสวรรค์อยู่โดยรอบ เช่น สวรรค์ของพระอินทร์อยู่ทางทิศเหนือ ไวกูณฐ์แดนสถิตของพระวิษณุหรือพระนารายณ์อยู่ทางทิศใต้ ไกลาสที่สถิตของพระศิวะหรืออิศวรก็อยู่ทางทิศใต้เหนือยอดเขาพระสุเมรุนั้น คือ พรหมโลก เป็นที่สถิตของพระพรหม, ภูเขานี้เรียกชื่อเป็นภาษาบาลีว่า สิเนรุ และตามคติฝ่ายพระพุทธศาสนา ในชั้นอรรถกถา ยอดเขาสิเนรุเป็นที่ตั้งของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ซึ่งเป็นที่สถิตของพระอินทร์ เชิงเขาสิเนรุ ซึ่งหยั่งลึกลงไปในมหาสมุทรเป็นอสูรพิภพ สูงขึ้นไปกึ่งทางระหว่างแดนทั้ง๒นั้น เป็นสวรรค์ของท้าวจาตุมหาราช สวรรค์ชั้นอื่นๆ และโลกมนุษย์ เป็นต้น ก็เรียงรายกันอยู่สูงบ้างต่ำบ้าง รอบเขาสิเนรุนี้ (ในวรรณคดีบาลียุดหลัง เช่น จูฬวงส์ พงศาวดารลังกา เรียก เมรุ และสุเมรุ อย่างสันสกฤตก็มี) 2.ที่เผาศพ หลังคาเป็นยอด มีรั้วล้อมรอบ ซึ่งคงได้คติจากภูเขาเมรุนั้น

อธิวาสี : (วิ.) ผู้อยู่ทับ, ผู้ยับยั้ง, ผู้อดกลั้น, สิง-สถิต.

เจติย : (ปุ.) เทวาลัย, ถูป (เจดีย์), สตูป (เป็นภา ษาสันสกฤต), สถูป (มาจาก สตูป แปลง ต เป็น ถ), เจดีย์ ชื่อสิ่งที่ก่อสร้างขึ้น มีรูป คล้ายลอมฟาง มียอดแหลม สำหรับบรรจุ สิ่งที่เคารพนับถือ สิ่งอื่นๆ เช่นต้นไม้ เป็น ต้นที่นับถือ (เชื่อว่า) มีเทวดาสถิตอยู่ ก็นับ เข้าเจดีย์ได้. วิ. เจตพฺพนฺติ เจติยํ. จิตฺ ปูชายํ, โณฺย. อิอาคโม. ย ฐาน ชเนหิ อิฏฺฐกาทีหิ เจตพฺพ ตสฺมา ต ฐาน เจติย. จิตฺจยเน, ณฺย, อิ อาคโม.

เทวฏฺฐาน : นป. เทวสถาน, ที่สถิตแห่งเทพเจ้า, เทวาลัย

อากาสฏฺฐ : ค. ดำรงหรืออาศัยอยู่ในอากาศ, ที่สถิตอยู่ในอากาศ

อาวิฏฺฐ : กิต. เข้าไปแล้ว, สิงสถิตแล้ว; ถูกผีสิงแล้ว

อาวิสติ : ก. เข้าไป, เข้าอยู่, สิงสถิต