adept : (ADJ) ; ชำนาญ ; Related:ชำนาญ, ช่ำชอง, เก่งกาจ, สันทัด ; Syn:adept

masterful : (ADJ) ; เชี่ยวชาญ ; Related:ชำนาญ, สันทัด, เจนจัด ; Syn:perfect, skillful

สันทัด : (ADJ) ; medium-sized ; Related:moderate-sized, middle-sized, well-proportioned ; Ant:อ้วน, ใหญ่ ; Def:พอดีๆ ไม่ใหญ่ไม่เล็ก, ไม่สูงไม่ต่ำ (ใช้แก่รูปร่าง) ; Samp:บุรุษร่างสันทัด เค้าหน้าคมเช่นชาวชมพูทวีปทั่วไป กำลังคร่ำเคร่งในการโยกย้ายลังใบใหญ่

สันทัด : (V) ; master ; Related:excel, proficient in ; Syn:ถนัด, จัดเจน, ชำนาญ, เชี่ยวชาญ, ช่ำชอง, ชำนิชำนาญ ; Def:มีความชำนิชำนาญมากเพราะมีความสามารถเป็นพิเศษในเรื่องนั้น ; Samp:เขาสัดทัดเรื่องการพนันทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น ไพ่ ถั่วโปไฮโลทั้งหลาย

สันทัดจัดเจน : (V) ; be skilled ; Related:be proficient, be expert at/in, be experienced, be skillful, be handy ; Syn:ิจัดเจน, สันทัด ; Def:ทำกิจอย่างใดอย่างหนึ่งได้ดีเป็นพิเศษ ; Samp:เขาสันทัดจัดเจนในด้านการกีฬา

สันทัดกรณี : (ADJ) ; skillful ; Related:well-informed ; Def:ที่รู้เรื่องนั้นๆ ดี

ความสันทัด : (N) ; experience ; Related:skill, proficiency ; Syn:ความถนัด, ความชำนาญ, ความจัดเจน ; Samp:พวกนายทหารไม่มีความสันทัดในเรื่องการหาปลา การจับปลามากินจึงเป็นเรื่องยากลำบาก

จัดเจน : (V) ; be skilful ; Related:be experienced ; Syn:สันทัด, ชำนาญ, เจนจัด ; Def:มีประสบการณ์มาก ; Samp:เจ้าหน้าที่ทุกคนควรหมั่นฝึกฝนตนเองให้จัดเจนในหน้าที่ และในการปฏิบัติงานร่วมกับผู้อื่น

เจนจัด : (V) ; to be skillful ; Related:be experienced through, be practiced of ; Syn:สันทัด, ชำนาญ, จัดเจน ; Def:มีประสบการณ์มาก ; Samp:นายทหารเสนาธิการจึงต้องได้รับการฝึกฝนอบรมให้มีความชำนาญและเจนจัดในหน้าที่

สันทัด : ก. ถนัด, จัดเจน, เช่น เรื่องนี้เขาไม่สันทัด เขาสันทัดในด้านคำนวณ. ว. ปานกลาง, ไม่ใหญ่ไม่เล็ก, ไม่สูงไม่ตํ่า, (ใช้แก่รูปร่าง), เช่น รูปร่าง สันทัด.

สันทัดกรณี : [สันทัดกะระนี, สันทัดกอระนี] ว. ที่รู้เรื่องนั้น ๆ ดี เช่น เขาเป็นผู้สันทัดกรณีในด้านการต่างประเทศ.

ฉบัด : [ฉะ-] (กลอน) ว. ชัด, สันทัด, ทันทีทันใด, เช่น เจ้าช้างจึ่งรู้ฉบัด. (ลอ), เร่งยอมนุญาตเยาวฉบัด. (สรรพสิทธิ์). (ข. จฺบาส่).

สนัด : [สะหฺนัด] ก. ถนัด, สันทัด, มั่นเหมาะ. ว. ชัด, แม่นยํา.

พิทักษ์ ๒ : ว. สันทัด. (ส. วิทกฺษ).

สันทัด : ถนัด, จัดเจน, ชำนาญ; ปานกลาง

ทกฺข : (วิ.) มีฝีมือ, ขยัน, ขันแข็ง, แข็งแรง, ฉลาด, สามารถ, เร็ว, ว่องไว, คล่องแคล่ว, ชำนาญ, เหมาะ, สันทัด. วิ. ทกฺขติ กุสลธมฺเม อญฺญสฺมิญฺจ กิจฺจากิจฺเจ อทนฺธตาย สีฆํ คจฺฉตีติ ทกฺโข. ทกฺขฺ วุฑฺฒิหึสาคติสีเฆสุ, อ. ทลฺ ทิตฺติยํ วา, โข, ลสฺส โก. ส. ทกฺษ.

จาตุริย : นป. ความฉลาด, ความชำนาญ, ความสันทัด

มชฺฌิมปุริส : (ปุ.) บุรุษมีในท่ามกลาง, บุรุษท่ามกลาง, คนสันทัดคน.