สปฺปุริส : (ปุ.) บุรุษผู้สงบแล้ว, สัปปุรุษ, สัปบุรุษ, สัตบุรุษ(คนสัมมาทิฏฐิ). วิ. สนฺโต ปุริโส สนปฺปุริโส, แปลง สนฺต เป็น ส ซ้อน ปฺ. ส. สตฺปุรุษ.
สาธุปุริส : (ปุ.) สัปปุริสะ, สัปบุรุษ, สัตบุรุษ.
อสปฺปายเสวน : (นปุ.) การเสพของอันไม่เป็นสัปปายะ, การเสวนะกับสิ่งที่เป็นอันตรายแก่การปฏิบัติ, ของแสลง.
สปถ : (ปุ.) คำด่า, คำแช่ง, การด่า, การแช่ง, การสาบาน,สบถ.วิ.สปนํ สปโถ สปฺ อกฺโกเส,อโถ.
สาป : (ปุ.) การแช่ง, การด่า, การให้ร้าย, คำแช่ง, คำด่า, คำสาป. สปฺ สาปฺ วา อกฺโกเส, โณ. ส. ศาป.
กระสับกระส่าย, ป่วย : อาตุร [ค.]
มะเส็ง : สปฺปกสํวจฺฉรํ
งู : อหิ, อลคโท, สปฺโป, อาสีวิโส, อชคโร, ภุชโค
นาคราช : นาคราชา, สปฺปราชา, วาสุกี
นางพยาบาล : คิลานุปฏฺฐายิกา, สปฺปายการิกา
ผู้ทำความย่ำเกรง : จิตฺตีการก, สปฺปติสฺโส
สบายไม่มีโรค : อโรคีนํเยว สปฺปายา โหนฺติ
สัตบุรุษ : สนฺโต, สปฺปุริโส