สิขร : (ปุ. นปุ.) จอม, ยอด, ปลาย, หงอน. สิ. สเย, ขโร.
คิริสิขร : นป. สิงขร, ยอดภูเขา
ทีปกสิขร : (ปุ. นปุ.) หัวแหลมแห่งเกาะ,ปลายแห่งเกาะ,ท้ายเกาะ.
ปพฺพตสิขร : นป. ยอดแหลมของภูเขา
เสขริก : (ปุ.) หญ้าเขี้ยวงู, หญ้าพันงู. วิ. สิขร มสฺส อตฺถีติ เสขริโก. ณิก ปัจ.
สิขรี : (ปุ.) ศิลา, สีลา, สิขรโยคา สิขรี. อี ปัจ.
เสขร : (ปุ.) ดอกไม้กรองบนศรีษะ, ดอกไม้ประดับบนศรีษะ, เทริด, มงกุฎ. วิ. สิขายํ ชาโต เสขโร. ร ปัจ. พฤทธิ อิ เป็น เอ. ลูกประคำ ก็แปล.