ผู้กระทำผิด : (N) ; culprit ; Related:offender, criminal, wrongdoer, transgressor, felon ; Def:บุคคลที่ปฏิบัติไม่ตรงกับความจริงหรือที่กําหนดนิยมไว้อย่างถูกต้อง ; Samp:เขาจะไม่ปล่อยให้ผู้กระทำผิดลอยนวลไปได้แน่นอน ; Unit:คน

ผู้ผิด : (N) ; mistaken person ; Related:a person in error ; Syn:คนผิด ; Ant:คนถูก, ผู้ถูก ; Def:คนที่กระทำไม่ตรงกับความจริงหรือที่กําหนดนิยมไว้ ; Samp:ปัจจุบันนี้ตำรวจจับตัวผู้ผิดได้ยากขึ้น เพราะมีการใช้แผนการที่ลึกซึ้งกว่าเดิมมาก ; Unit:คน

ผู้เสียหาย : (N) ; injured person ; Related:sufferer, the wounded ; Def:บุคคลผู้ได้รับความเสียหายเนื่องจากการกระทําผิดฐานใดฐานหนึ่ง รวมทั้งบุคคลอื่นที่มีอํานาจจัดการแทนได้ตามที่กฎหมายกําหนด ; Samp:ผู้เสียหายจากเหตุการณ์ไฟไหม้เรียกร้องค่าเสียหายจากเจ้าของกิจการ ; Unit:ราย, คน

แผนการ : (N) ; plan ; Related:scheme, method, program, proposal ; Syn:กลยุทธ์ ; Def:แผนตามที่กะกําหนดไว้ ; Samp:หัวหน้าฝ่ายต่างๆ เข้าพบผู้จัดการเพื่อแจ้งแผนการดำเนินการในเดือนต่อไป ; Unit:แผน

กฎ : [กด] (โบ) ก. จดไว้เป็นหลักฐาน เช่น ให้นายยกกระบัตรกฎปาก หลากคําไว้. (กฎหมายอายัดทาส), ตรา เช่น ตรัสแก่ขุนศรีภูริปรีชา ให้กฎเป็นตําราไว้. (อัยการเบ็ดเสร็จ), ''พระมหาธรรมราชาก็ตรัส ให้กฎลงมาให้เอาพระยารามเป็นพระยาพิชัย.'' (พงศ. ๑๑๓๖). (เทียบ ข. กต่ ว่า จด). น. คําบังคับ เช่น จึ่งสมเด็จพระมหินทราธิราช เจ้าแผ่นดินก็ตรัสให้ทําตามกฎให้ลงมานั้นทุกประการ. (พ.ศ. ๑๑๓๖); (กฎ) ข้อกําหนดหรือข้อบัญญัติที่บังคับให้ต้องมีการปฏิบัติตาม เช่น กฎกระทรวง กฎหมาย; (วิทยา) ข้อกําหนดในเรื่องธรรมชาติ ตามที่ค้นคว้าได้. (อ. law).

กฎกระทรวง : (กฎ) น. บทบัญญัติที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงออก โดยอาศัยอํานาจตามพระราชบัญญัติ หรือบทบัญญัติแห่งกฎหมาย ที่มีฐานะเท่าพระราชบัญญัติ เป็นต้นว่า ประมวลกฎหมาย พระราชกําหนด, เดิมเรียกว่า กฎเสนาบดี.

กฎเกณฑ์ : น. ข้อกําหนดที่วางไว้เป็นหลัก, หลักเกณฑ์.

กฎข้อบังคับ : (กฎ) น. บทบัญญัติที่เป็นชั้นข้อบังคับซึ่งกําหนดขึ้น ไว้เป็นระเบียบในการปฏิบัติหรือดําเนินการตามกฎหมาย, ปัจจุบันนิยมใช้ว่า ข้อบังคับ.

กฎบัตร : (กฎ) น. ตราสารที่จัดตั้ง จัดระเบียบ และกําหนด อํานาจหน้าที่ขององค์การ.

อากปฺป : (ปุ.) มรรยาทอัน...กำหนดยิ่ง, มรรยาทเครื่องกำหนดยิ่ง, มรรยาทเครื่องสำเร็จ, ความกำหนด, ความสำเร็จ.อาบทหน้ากปฺปฺธาตุในความกำหนดสำเร็จอ.ปัจ. การตกแต่งให้งาม, การตกแต่งให้สวยงาม, การแต่งตัวดี, อาการ, ท่าทาง. กปุธาตุในความอาจสามารถควรสมควรอหรือณปัจซ้อนปฺ.ส.อากลฺป.

หนฺต : (วิ.) ผู้กำจัด, ฯลฯ. ตุ ปัจ.

หนติ : ก. ฆ่า

หนฺตุ : ป. ผู้ฆ่า

มาตงฺค : (ปุ.) ช้าง, ช้างพลาย. วิ. มหนฺตํ องฺคํ เอตสฺสาติ มาตงฺโค (สัตว์มีตัวใหญ่). มหนฺต+องฺค ลบ หนฺต แปลง อ ที่ ม เป็น อา.

สีห : (ปุ.) สิงห์, สิงโต, ราชสีห์. วิ. มิเค หึสตีติ สีโห. หิสี หึสายํ, อ, วณฺณวิปริยาโย. สสุ หึสายํ วา, อีโห, สุโลโป. สหิ สตฺติยํ วา, อ, อสฺสี. มิเค หนฺตํ ุ สํวิชฺชมานา อีหา อสฺสาติ วา สีโห.

หณุ หนุ หนุกา : (อิต.) คาง. วิ. หนฺติ โอทนาทีสุ วณฺณวิเสสํ นาเสตีติ หณฺ หนุ วา. โภชนํ หนติ เอเตนาติ หณุ หนุ วา. หนฺ หึสายํ, อุ. อภิฯ. รูปฯ ๖๖๕ ลง ณุ, นุ ปัจ. ลบที่สุดธาตุ ศัพท์ต้นคง ณุ ไว้ ศัพท์ที่ ๓ ลง ก สกัด อา อิต. ส. หนุ.

หส : (ปุ.) หงส์, ห่าน. วิ. หนฺติ อทฺธานนฺติ หํโส. หนฺ คติยํ, โส, นิคฺคหิตาคโม. ส. หัสํ.

อฆ : (นปุ.) อากาศ, กลางหาว, วิ. น หญฺญเตติ อฆํ. นปุพฺโพ, หน หึสายํ, อ, หนสฺส โฆ. บาป, ความชั่ว. วิ, สาธูหิ นหนฺตพฺพนฺติ อฆํ. นปุพฺโพ, หนฺติ ธญฺญมิตฺยฆํ.นปุพฺโพ, หนฺ คติยํ, อ. อฆ.ปาปกรเณ วา.เป็นปุ. ? ส.อฆ.

เป็นเครื่องห้าม : ปฏิปกฺขภูตา โหนฺติ, ปฏิฆาตภูตา

รักสุขเกลียดทุกข์ : สุขกามา โหนฺติ ทุกฺขปฏิกูลา

สบายไม่มีโรค : อโรคีนํเยว สปฺปายา โหนฺติ