หยอกเย้า : ก. สัพยอก, กระเซ้าเย้าแหย่, เย้าหยอก ก็ว่า.
เย้าหยอก : ก. สัพยอก, กระเซ้าเย้าแหย่, หยอกเย้า ก็ว่า.
หยอก : ก. เล่นหรือล้อไม่จริงจัง. ว. ใช้ในประโยคปฏิเสธ หมายความว่ามาก เช่น เก่งไม่หยอก คือ เก่งมาก.
สัพยอก : [สับพะยอก] ก. หยอกเย้า เช่น ผู้ใหญ่สัพยอกเด็กว่าเป็นแม่สายบัวแต่ง ตัวเก้อ. ว. ที่พูดหยอกเย้า เช่น อย่าโกรธเลย เขาพูดจาสัพยอกเท่านั้น, มักใช้เข้าคู่กันเป็น สัพยอกหยอกเย้า เช่น พูดจาสัพยอกหยอกเย้า.
เย้า ๑ : น. ชนชาวเขาเผ่าหนึ่ง อยู่ในประเทศไทยตอนเหนือ เรียกตัวเองว่า เมี่ยน พูดภาษาเมี่ยนในตระกูลแม้วเย้า.
Royal Institute Thai-Thai Dict : หยอกเย้า, more results...