tatty : (ADJ) ; หยาบ ; Related:หยาบคาย, ไม่เรียบร้อย, สกปรก, เลว, มีคุณภาพเลว

scabrous : (ADJ) ; หยาบ ; Related:ไม่ละเอียด, เต็มไปด้วยความยากลำบาก, หยาบคาย, ลามก

broad : (ADJ) ; หยาบ ; Syn:rough ; Ant:precise

broken : (ADJ) ; หยาบ ; Related:ขรุขระ

hackly : (ADJ) ; หยาบ ; Syn:jagged, rough

harsh : (ADJ) ; หยาบ ; Related:สาก, แข็ง

indelicate : (ADJ) ; หยาบ ; Related:ซึ่งไม่อ่อนโยน, ซึ่งแข็งกระด้าง ; Syn:coarse, crude, tactless ; Ant:delicate

หยาบกร้าน : (ADJ) ; rough ; Related:coarse, not smooth ; Syn:กระด้าง, แข็ง, หยาบ ; Ant:อ่อนนุ่ม ; Samp:ฝ่ามือหยาบกร้านลูบไล้เส้นผมกระเซอะกระเซิงของฉัน

กร้าน : (ADJ) ; rough ; Related:hard, coarse, weathered, jagged ; Syn:ด้าน, หยาบ, แข็ง, กระด้าง ; Ant:นุ่ม ; Samp:ชายชรายื่นมืออันหยาบกร้านที่ผ่านวันและวันเวลามานานปีลูบหัวเด็กหนุ่มอย่างอ่อนโยน

หยาบ : (ADJ) ; impolite ; Related:impudent, impertinent, cheeky, coarse, rude, rough ; Syn:หยาบคาย, กระด้าง ; Def:ไม่สุภาพ, ไม่เรียบร้อย ; Samp:ผู้ที่ได้รับการศึกษาอบรมน้อยและนิสัยหยาบ ก็จะลุอำนาจแก่ฝ่ายต่ำ

หยาบ : (V) ; be rough ; Related:be rude, be crude ; Samp:คุณภาพการพิมพ์ที่ได้จากเครื่องแบบบรรทัดนี้อาจจะหยาบกว่ารุ่นอื่นๆ เล็กน้อย

หยาบ : (ADJ) ; rough ; Related:coarse ; Syn:กระด้าง ; Def:มีลักษณะผิวไม่เรียบ ขรุขระ หรือกระด้าง ; Samp:แปรงชนิดนี้มี 2 แบบคือ แบบขนนุ่ม และขนหยาบ

เกลี้ยงเกลา : (V) ; be sleek ; Related:be smooth, be even, be neat and clean, be unblemished ; Syn:หมดจด ; Ant:กร้าน, หยาบ, หยาบกร้าน ; Samp:ใบหน้าของหล่อนเกลี้ยงเกลา สะอาดสะอ้าน แต่สีหน้าดูเฉย มองไม่ถนัดว่าทุกข์หรือสุข

เนียน : (ADJ) ; smooth ; Related:tender, delicate ; Syn:เรียบ ; Ant:ขรุขระ, หยาบกร้าน ; Def:ลักษณะเนื้อที่ละเอียดนุ่มนวล ; Samp:เธอได้รับรางวัลสาวผิวเนียนจากการประกวดนางสาวไทย

กร้าน : [กฺร้าน] ว. มีผิวด้าน, มีผิวไม่สดใส; กระด้าง, แข็ง, หยาบ.

หยาบ, หยาบ ๆ : ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.

หน้ากร้าน : น. ผิวหน้าที่หยาบคล้ำ เช่น ตากแดดตากลมจนหน้ากร้าน.

หยาบคาย : ว. ไม่สุภาพ เช่น พูดจาหยาบคาย กิริยาหยาบคาย.

หยาบช้า : ว. ตํ่าช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า.

อาบัติชั่วหยาบ : ในประโยคว่า “บอกอาบัติชั่วหยาบของภิกษุแก่อนุปสัมบัน” อาบัติปาราชิก และอาบัติสังฆาทิเสส ดู ทุฏฐุลลาบัติ

วาจาชั่วหยาบ : ในวินัยหมายถึงถ้อยคำพาดพิงทวารหนักทวารเบาและเมถุน ดู ทุฏฐุลลวาจา

ทารุณ : หยาบช้า, ร้ายกาจ, รุนแรง, ดุร้าย, โหดร้าย

กุศลกรรมบถ : ทางแห่งกรรมดี, ทางทำดี, ทางแห่งกรรมที่เป็นกุศล, กรรมดีอันเป็นทางนำไปสู่สุคติมี ๑๐ อย่าง คือก.กายกรรม ๓ ได้แก่ ๑.ปาณาติปาตา เวรมณี เว้นจากทำลายชีวิต ๒.อทินนาทานา เวรมณี เว้นจากถือเอาของที่เข้ามิได้ให้ ๓.กาเมสุมิจฉาจาร เวรมณี เว้นจากประพฤติผิดในกามข.วจีกรรม ๔ ได้แก่ ๔.มุสาวาทา เวรมณี เว้นจากพูดเท็จ ๕.ปิสุณาย วาจาย เวรมณี เว้นจากพูดส่อเสียด ๖.ผรุสาย วาจาย เวรมณี เว้นจากพูดคำหยาบ ๗.สัมผัปปลาปา เวรมณี เว้นจากพูดเพ้อเจ้อค.มโนกรรม ๓ ได้แก่ ๘.อนภิชฌา ไม่โลภคอยจ้องอยากได้ของเขา ๙.อพยาบาท ไม่คิดร้ายเบียดเบียนเขา ๑๐.สัมมาทิฏฐิ เห็นชอบตามคลองธรรม

ถุลลัจจัย : “ความล่วงละเมิดที่หยาบ”, ชื่ออาบัติหยาบอย่างหนึ่งเป็นความผิดขั้นถัดรองลงมาจากอาบัติสังฆาทิเสส เช่น ภิกษุชักสื่อให้ชายหญิงเป็นผัวเมียกัน ต้องอาบัติสังฆาทิเสส ภิกษุชักสื่อบัณเฑาะก์ (กะเทย) ต้องอาบัติถุลลัจจัย ภิกษุนุ่งห่มหนังเสืออย่างเดียรถีย์ ต้องอาบัติถุลลัจจัย ดู อาบัติ

กกฺขล กกฺขฬ : (วิ.) ชั่ว, ร้าย, ชั่วร้าย, แข็ง กล้าแข็ง, กระด้าง, หยาบ, หยาบช้า, หยาบคาย, ทารุณ, สาหัส, รุนแรง, ขรุขระ. วิ. กิพฺพิสํ กโรตีติ กกฺขโล กกฺขโฬ วา. กิพฺ พิสปุพฺโพ, กรฺ กรเณ, อ, กิพฺพิสโลโป, อิสฺส อตฺตํ, กรสฺส ขโร, รสฺส ลตฺตํ ฬตฺตํ วา, กฺสํโยโค. ส. กฐร.

กฏุ กฏก : (วิ.) เผ็ด, เผ็ดร้อน, หยาบ, หยาบคาย, ดุ, ดุร้าย, ผิด, ไม่ควร, ไม่ สมควร. กฏฺ คติยํ, อุ. ศัพท์ หลัง ก สกัด แต่อภิฯ และฎีกาอภิฯ ลง ณฺวุ ปัจ แปลง ณวุ เป็น อก แล้ว ฏฺ อาศัย อ แปลง อ ที่ ฏ เป็น อุ. ส. กฏุ. กฏุ

กฐิ น : (วิ.) แข็ง, กักขละ, สาหัส. เลว, หยาบ, หยาบคาย, หยาบช้า, ด่วน, รีบ. กฐฺ กิจฺฉ ชีวเน, อิโน. แปลง ฐ เป็น ถ เป็น กถิน บ้าง. ส. กฐิน.

กุรู กุรูร : (วิ.) แข็ง, แข็งกระด้าง, หยาบ, หยาบคาย, หยาบช้า, กักขละ, กักขฬะ, สาหัส. วิ. กนฺตตีติ กุรูรํ. กนฺตฺ เฉทเน, อูโร. กนฺตสฺส กุราเทโส, กิพฺพิสํ กโรตีติ กุรูโร. กรฺ หึสายํ, อูโร, อสฺสุ. กุรฺ อกฺโก- เส วา, อูโร. ศัพท์ต้นลง อู ปัจ.

ขร : (วิ.) เฉียบแหลม, กล้า, แข็ง, กล้าแข็ง, ดุ, ร้าย, ดุร้าย, หยาบ, ขรุขระ. ขรฺ วินาเส, อ.

กราน, ลาด, ปู : อตฺถรติ [ก.]; อตฺถต [กิต.]