arrogant : (ADJ) ; หยิ่ง ; Related:ทระนง, ทะนง, ถือตัว, ยโส, โอหัง, วางโต, จองหอง, อหังการ ; Syn:over-bearing, haughty

highfalutin : (ADJ) ; หยิ่ง ; Related:ยโส, โอหัง ; Syn:grandiose, pompous, pretentious ; Ant:humble

highfaluting : (ADJ) ; หยิ่ง ; Related:ยโส, โอหัง ; Syn:grandiose, pompous, pretentious ; Ant:humble

loftily : (ADV) ; หยิ่ง ; Related:ยโส ; Syn:arrogant, haughty

surly : (ADJ) ; หยิ่ง ; Related:จองหอง, โอหัง ; Syn:arrogant, lordly, haughty

be puffed up : (PHRV) ; หยิ่ง (คำไม่เป็นทางการ) ; Related:อวดตัว, ภูมิใจในตัวเองเกินไป

snippy : (ADJ) ; หยิ่ง (คำไม่เป็นทางการ) ; Related:วางมาด ; Syn:insolent

หยิ่ง : (V) ; be conceit ; Related:be egotistical, be overly proud, be arrogant, be haughty ; Syn:จองหอง, อวดดี, ลำพอง, ถือตัว, เย่อหยิ่ง, โอหัง, ทะนงตัว ; Ant:ถ่อมตัว ; Def:ถือดีในตัวของตัว, สำคัญว่ามีดีในตัวของตน ; Samp:เขาหยิ่งจนไม่ยอมพูดกับใคร

หยิ่งยะโส : (V) ; be too proud ; Related:be stuck up ; Syn:หยิ่ง, หยิ่งยโส, ยโส, ทะนง ; Ant:อ่อนน้อม, ถ่อมตัว, ถ่อมตน ; Def:ทะนงว่าตนมีดี ; Samp:ฉันเกลียดดาราคนนั้นมากเพราะเขาหยิ่งยะโส ดูถูกคนอื่น

หยิ่งยะโส : (ADJ) ; arrogant ; Related:haughty, disdainful, supercilious ; Syn:หยิ่ง, หยิ่งยโส, ยโส, ทะนง ; Ant:อ่อนน้อม, ถ่อมตัว, ถ่อมตน ; Def:ทะนงว่าตนมีดี ; Samp:เขาเป็นคนหยิ่งยะโส แข็งกระด้าง อวดดี ใครๆ ก็เกลียดชังเขาทั้งนั้น

หยิ่งผยอง : (ADJ) ; proud ; Related:arrogant, haughty, disdainful, supercilious ; Syn:ผยอง, หยิ่ง, ยะโส, จองหอง, ถือตัว ; Samp:ผู้ชายที่บ้าสะสมทองคำหรือผ้าสวมเสื้อผ้าไหม จะกลายเป็นคนหยิ่งผยอง เห็นแก่ตัว โอ้อวดความร่ำรวย

หยิ่งผยอง : (V) ; be conceited ; Related:be arrogant, be haughty ; Syn:ผยอง, หยิ่ง, ยะโส, จองหอง, ถือตัว ; Samp:คนที่ประสบชัยชนะจะหยิ่งผยอง หลงรักตนเอง และเชื่อมั่นในตนเองสูง

หยิ่งยโส : (V) ; be self-important ; Related:think highly of oneself ; Syn:ยโส, ทะนงตัว, ถือตัว, เย่อหยิ่ง, อวดดี, จองหอง, โอหัง, ยโสโอหัง ; Ant:ถ่อมตัว ; Def:จองหอง อวดดี เย่อหยิ่ง เพราะถือว่าตัวมียศ มีปัญญา มีความรู้ มีกำลัง มีทรัพย์ ; Samp:ข้าราชการมิใช่ว่าจะหยิ่งยโสไปทั้งหมด

หยิ่งในศักดิ์ศรี : (V) ; be proud of (one's achievement) ; Syn:ถือตัว ; Def:ไว้ตัว, ไม่ยอมลดตัว เพราะหยิ่งในเกียรติของตน ; Samp:คนเราต่างก็มีสิทธิ์หยิ่งในศักดิ์ศรีของตัวเอง

หยิ่ง : ว. จองหอง, อวดดี, ลําพอง, ถือตัว.

โง่แกมหยิ่ง : (สํา) ว. โง่แล้วยังอวดฉลาด, อวดดีทั้ง ๆ ที่โง่.

เย่อหยิ่ง : ว. จองหองเกินฐานะ, แสดงอาการยโสโอ้อวด, ถือตัว, อวดดี.

อหังการ : [อะ] น. การยึดว่าเป็นตัวเรา; ความเย่อหยิ่งจองหอง, ความทะนงตัว, ความก้าวร้าวด้วยการถือว่าตนเองสำคัญ. ก. หยิ่ง, จองหอง, อวดดี. (ป., ส.).

จองหอง : ว. เย่อหยิ่ง, ทะนงตัว, ถือดี, อวดดี.

ถทฺธ : (วิ.) ดื้อ, ดื้อด้าน, ดื้อดึง, แข็ง, กระด้าง, แข็งกระด้าง, แน่น, แน่นหนา, มั่น, ตระหนี่, หยิ่ง, เย่อหยิ่ง. ถภิ ปติพนฺธเน, โต. แปลง ต เป็น ทฺธ ลบที่สุดธาตุ.

ทปฺป : (วิ.) เขลา, โง่, กระด้าง, หยิ่ง, จองหอง, โอ้อวด, ไว้ตัว, อหังการ. ทา กุจฺฉิตคมเน, อโป, รสฺโส, ปฺสํโยโค. หรือลง อพฺพ ปัจ. แปลง พ เป็น ป.

อุณฺณมติ : ก. ฟูขึ้น, พองขึ้น, ยกตน, หยิ่ง

อภิมาน : (วิ.) มีมานะยิ่ง, ถือตัวยิ่ง, ถือตัว, จองหอง, หยิ่ง.

คพฺพิต : (วิ.) หยิ่ง, ฯลฯ. ต ปัจ. อิ อาคม.