ปภสฺสติ : ก. ตก, พลัดตก, ลุ่ย, หลุด, หายไป
ขณฺฑทนฺต : ค. ผู้มีฟันหัก (ฟันหลุด)
ขาราปตจฺฉิก : ป. การทรมาน, การลงโทษวิธีหนึ่ง โดยการใช้มีดสับร่างกายแล้วเอาแผลจุ่มน้ำกรดทำให้เนื้อหนังเอ็นหลุดไปให้เหลือแต่โครงกระดูก
คนฺถปฺปโมจน : นป. การหลุดพ้นจากเครื่องร้อยรัด
จาวนา : อิต. การทำให้เคลื่อน, การทำให้พ้นไป, การทำให้หลุดไป
ETipitaka Pali-Thai Dict : หลูด, more results...