หุต- : [หุตะ-] น. การบูชา, การบูชาไฟ. (ป., ส.).
หุตาจารย์ : ดู หุต-.
หุตโกวิท : น. ผู้ฉลาดในการบูชา.
หุตาจารย์ : น. ผู้รู้ในการบูชา.
หัต : ก. ทําลาย. (ป., ส. หต).
จำหุด : ก. แม่น, ปรากฏ, เที่ยง, แข็งแรง, เปรื่องปราด, ศักดิ์สิทธิ์, สําคัญ, เช่น อันหนึ่งให้จำหุดให้กระทำบุญ. (ไตรภูมิ). (ข. จํหุต ว่า ความถูกต้อง, ความเที่ยงตรง).