northeast : (ADJ) ; เกี่ยวกับตะวันออกเฉียงเหนือ ; Related:ทางอีสาน

อีสาน : (N) ; northeast ; Syn:ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ, ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ; Samp:ในพื้นที่ภาคเหนือตอนบน และอีสานเกือบจะไม่มีป่าหลงเหลือให้เห็นอยู่เลย

ตะวันออกเฉียงเหนือ : (N) ; northeast ; Related:northeastern ; Syn:อีสาน ; Ant:ตะวันตกเฉียงใต้ ; Def:ทิศที่อยู่ระหว่างทิศเหนือและทิศตะวันออก ; Samp:ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีประชากรมากเป็นอันดันที่หนึ่งของประเทศไทย

ทิศอีสาน : (N) ; northeast ; Syn:ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ; Ant:ทิศตะวันตกเฉียงใต้, ทิศหรดี ; Def:ทิศซึ่งอยู่กึ่งกลางระหว่างทิศเหนือกับทิศตะวันออก ; Samp:ลมในบริเวณนี้มักจะพัดจากทิศอีสานสู่ทิศหรดี เรียกกันว่า ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ

ภาคอีสาน : (N) ; the north-eastern part ; Related:the Northeast ; Syn:ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ; Def:บริเวณที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ ; Samp:ภาคอีสานของไทยมีจรรยาปฏิบัติทางสังคมอย่างเคร่งครัดเรียกว่า ฮีตสิบสอง

ทิศตะวันตกเฉียงใต้ : (N) ; southwest ; Syn:ทิศหรดี ; Ant:ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ, ทิศอีสาน ; Def:ทิศซึ่งอยู่กึ่งกลางระหว่างทิศตะวันตกกับทิศใต้ ; Samp:ลมที่พัดจากทิศตะวันออกเฉียงเหนือสู่ทิศตะวันตกเฉียงใต้ เรียกว่า ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ

ทิศหรดี : (N) ; southwest ; Syn:ทิศตะวันตกเฉียงใต้ ; Ant:ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ, ทิศอีสาน ; Def:ทิศซึ่งอยู่กึ่งกลางระหว่างทิศตะวันตกกับทิศใต้ ; Samp:ตามปกติในเดือนกุมภาพันธ์ถึงเมษายน ลมจะพัดมาทางทิศหรดี

แคน : (N) ; a kind of reed mouth organ in northeastern Thailand ; Related:Lao reed mouth-organ ; Def:เครื่องดนตรีทางถิ่นอีสาน ทำด้วยไม้ซางผูกเรียงต่อกับเต้าแคนสำหรับเป่าเป็นเพลง ; Samp:หมอแคนประจำหมู่บ้านเป่าแคนเป็นเพลงที่ถนัดสร้างความครื้นเครงให้แก่ชาวบ้าน

อีสาน ๑ : น. ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ. (ป. อีสาน; ส. อีศาน).

อีสาน ๒ : น. พระศิวะหรือพระรุทระ.

กูด ๒ : (ถิ่น-พายัพ, อีสาน, ปักษ์ใต้) ว. หงิก เช่น ผักกูด คือ ผักยอดใบหงิก.

งึน : (ถิ่น-พายัพ, อีสาน; โบ) น. เงิน.

กระเดิด ๑ : (ถิ่น-อีสาน) น. ปลากระดี่. (ดู กระดี่๑).

ทิศอีสาน : ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ

ทิศ : ด้าน, ข้าง, ทาง, แถบ; ทิศ ๘ คือ อุดร อีสาน บูรพา อาคเนย์ ทักษิณ หรดี ประจิม บูรพา (หรือ ปัจจิม) พายัพ; ทิศ ๑๐ คือ ทิศ ๘ นั้น และทิศเบื้องบน (อุปริมทิศ) ทิศเบื้องล่าง (เหฏฐิมทิศ)

อนิมิสเจดีย์ : สถานที่พระพุทธเจ้าเสด็จยืนจ้องดูต้นพระศรีมหาโพธิด้วยมิได้กระพริบพระเนตรตลอด ๗ วัน อยู่ทางทิศอีสานของต้นพระศรีมหาโพธิ์ ดู วิมุตติสุข

อีสาน : (ปุ.) พระศิวะ, พระอิศวร, พระรุทธ์, พระอาทิตย์. อิสฺ อิสฺสริเย, อาโน. ส. อีศาน.

ปุพฺพุตฺตรา : (อิต.) ทิศตะวันออก เฉียงเหนือ, ทิศอีสาน.

ยาคู : (ปุ.) ยาคู ชื่อตำแหน่งสมณศักดิ์พื้นบ้านของภาคอีสาน ชาวอีสานมีประเพณีแต่งตั้งภิกษุที่เป็นกำลังของศาสนาด้วยการสรงน้ำ สรงครั้งแรกได้รับสมญาว่า ยาซา สรงครั้งที่สองได้รับสมญาว่า ยาคู. ยชฺ เทวปูชายํ, อู. แปลง ช เป็น ค ทีฆะต้นธาตุ.

สุปฺปตึก : (ปุ.) สุปปตีกะ ชื่อช้างประจำทิศอีสาน เป็นทิศที่ ๘ ใน ๘ ทิศ.

เอสาน : (วิ.) ผู้แสวงหาโดยปกติ, ฯลฯ. ยุ ปัจ.

โอสาน : (วิ.) สิ้น, สิ้นลง, สุด, สุดลง, จบ, จบลง. อวปุพฺโพ, สา อวสาเน, ยุ.

ทิศอีสาน : ปุพฺพุตฺตรทิสา [นปุ.]

สุดท้าย : ปจฺฉิม, ปนฺต, ปริยนฺต, อนฺต, อนฺติม, โอสาน