อุปนทฺธ : กิต. ตำหนิ, ว่าร้ายแล้ว; บ่นแล้ว, ถูกผูกมั่นแล้ว, ถูกผูกโกรธแล้ว
อุปนนฺธ อุปนนฺธิ อุปนทฺธ : (วิ.) ผูกใจเจ็บ. อุปปุพฺโพ, นนฺธ วินนฺธเน, อ, อิ. ศัพท์ที่ ๓ แปลง นฺ เป็น ทฺ.
อุปนทฺธิ : (อิต.) กิเลสชาติเครื่องผูกพัน, การผูกพัน, การมัด, การรัด, การร้อยรัด. อิ. ปัจ.