วฏฺฏิ, วฏฺฏิกา : อิต. ไส้เทียน, เกลียว, สาย
โกฏิล โกฏิลฺล โกฏิลฺย : (วิ.) คด, โค้ง, โกง, งอ, บิด, บิดเป็นเกลียว. กุฏฺ โกฏิลฺเล, อิโล. ศัพท์ที่ ๒ แปลง ล เป็น ลฺล ศัพท์ที่ ๓ แปลง ล ตัวหลังเป็น ย.
ทฺวิติวฏฺฏ : (วิ.) มีเกลียวสองและเกลียวสาม, มีสองเกลียวและสามเกลียว, มีสองสามเกลียว.
ทุสฺสวฏฺฏิ : อิต. เกลียวผ้า
ปุพฺพวฏฺฏิ : (อิต.) เกลียวแห่งน้ำหนอง.
วฏาการ : ป. เชือกเกลียว
วินทฺธ : กิต. ผูกแล้ว, ปิดรอบแล้ว, ผูกเป็นเกลียว
สามคฺคี : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้พร้อมเพรียงกัน, การรวมกำลัง, ความพร้อมเพรียง, ความพร้อมเพรียงกัน, ความปรองดอง, ความปรองดองกัน, ความรวมกำลัง, ความกลมเกลียว, ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน. วิ. สมคฺคานํ ภาโว สามคฺคี. อิปัจ. ภาวตัท. รูปฯ ๓๗๒.
สินิทฺธ : (วิ.) สิเนหะ, รัก, รักใคร่, มีใจรักใคร่, ละเอียด, เรียบ, กลมเกลียว, เกลี้ยงเกลา, งดงาม, อ่อน, อ่อนโยน, อิ่มใจ, ชอบใจ, อาลัย, สินิท, สนิท, สนิธ. สินิหฺ ปิติยํ, โธ, หสฺส โท.
อุกฺกาสิก : (นปุ.) เกลียวผ้า.