เชียร์ : ก. ให้กำลังใจด้วยการตะโกนโห่ร้อง ใช้ในการแข่งขัน (อ. cheer).
เชียร ๒ : ว. ว่องไว, เก่ง, เชี่ยว, เช่น เชียรเชียรใบบาตรนํ้า. (แช่งนํ้า). (แผลงมาจาก ชีระ).
แปรอักษร : ก. ทำให้มีตัวอักษรหรือภาพปรากฏขึ้น โดยใช้คน จำนวนมากที่อยู่บนอัฒจันทร์ ยกกระดาษ ผ้า หรือวัสดุอื่น ๆ ขึ้นมาพร้อม ๆ กัน ให้เห็นเป็นตัวหนังสือหรือภาพ (มักใช้ ประกอบในการเชียร์กีฬา การแสดงกลางแจ้งหรือกิจกรรม สำคัญ ๆ).
เชียร ๑ : ว. แก่ครํ่าคร่า, ชํารุด. (แผลงมาจาก ชีระ).
พิเชียร : น. เพชร. (ป. วชิร; ส. วชฺร).
มัญเชียร : น. กําไลเท้า. (ส. มญฺชีร).
ชำเนียร ๑ : ว. แก่ครํ่าคร่า, ชํารุด. (แผลงมาจาก เชียร).