เทห-, เทห์, เท่ห์ : [เทหะ-] น. ตัว. (ป., ส. เทห ว่า ร่างกาย).
เล่ห์กระเท่ห์ : น. กลอุบาย, กลมารยา, อุบายล่อลวง.
อุปเท่ห์ : [อุปะเท่, อุบปะเท่] น. อุบายดําเนินการ, วิธีดําเนินการ. (ส. อุปเทศ; ป. อุปเทส).
ทหระ : [ทะหะ-] (แบบ) น. เด็ก. ว. หนุ่ม. (ป., ส.).
เทาะห์ : (แบบ; โบ) ก. เผา เช่น ธานยเทาะห์ ชื่อพิธีเผาข้าว. (ป., ส. ทห).