macerate : (VI) ; เปื่อย ; Related:ยุ่ย ; Syn:macerate, marinate

decay : (VT) ; ย่อยสลาย ; Related:ผุพัง, สลาย, ย่อย, เน่า, เปื่อย ; Syn:rot, decompose, degenerate, spoil, wither, putrefy

haver : (N) ; พูดเรื่อยเปื่อยทำให้เสียเวลา ; Related:พูดไร้สาระทำให้เสียเวลาพูดเรื่อยเปื่อยทำให้เสียเวลา

macerate : (VT) ; ทำให้เปื่อย ; Related:ทำให้ยุ่ย, เคี่ยวจนเปื่อย ; Syn:steep

buck 6 : (N) ; การพูดเรื่อยเปื่อย (Anglo-Indian)

buck 6 : (VT) ; พูดเรื่อยเปื่อย (Anglo-Indian)

carrion : (N) ; เนื้อที่เน่าเปื่อย ; Syn:decaying flesh

เปื่อย : (V) ; rot ; Related:decay, soft, tender, decompose ; Syn:ยุ่ย, เปื่อยยุ่ย ; Ant:เหนียว ; Def:ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย ; Samp:เนื้อตุ๋นในหม้อเปื่อยได้ที่แล้ว

เปื่อยยุ่ย : (V) ; be soft ; Related:be tender, be gentle, be mild ; Syn:เปื่อย ; Def:ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย ; Samp:ฝนตกทำให้แผนที่ค่อนข้างจะเปื่อยยุ่ยและต้องถือด้วยความระมัดระวัง

เปื่อยยุ่ย : (V) ; be soft ; Related:be tender, be gentle, be mild ; Syn:เปื่อย ; Def:ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย ; Samp:ฝนตกทำให้แผนที่ค่อนข้างจะเปื่อยยุ่ยและต้องถือด้วยความระมัดระวัง

เปื่อยเน่า : (V) ; rot ; Related:decay, be putrefied, decompose, become putrid ; Syn:ยุ่ย, ผุ, เปื่อยยุ่ย, ผุพัง, เละ ; Samp:ร่างกายของเขาเปื่อยเน่าจนกลายเป็นอาหารของหนอน

เปื่อยเน่า : (V) ; rot ; Related:spoil, decay, fester, putrefy, be decomposed ; Def:ขาด หลุด ยุ่ยและมีกลิ่นเหม็น ; Samp:ศพที่ตำรวจเพิ่งพบเปื่อยเน่าจนกลายเป็นอาหารของหนอน

เน่าเปื่อย : (V) ; decay ; Related:rot, decompose, spoil ; Syn:เน่า, ผุผัง ; Samp:ซากของสัตว์เน่าเปื่อยอยู่ใต้มูลดินนี้เป็นเวลาหลายร้อยปี

พูดเรื่อยเปื่อย : (V) ; speak extemporaneously ; Related:speak continuously ; Def:พูดไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้คิดไว้ว่าจะพูดอะไร ; Samp:ฉันก็พูดเรื่อยเปื่อยไปอย่างนั้นเอง อย่าคิดอะไรมาก

เปื่อย : ว. ที่ขาดง่าย เช่น ด้ายเปื่อย, ที่หลุดจากกันง่าย เช่น ผ้าเปื่อย, ยุ่ยง่าย เช่น เนื้อเปื่อย, ที่มีน้ำเหลืองเยิ้ม เช่น แผลเปื่อย.

เนื้อเปื่อย : น. เนื้อวัวที่ต้มจนเปื่อยใช้ประกอบอาหาร.

เรื่อยเปื่อย : ว. เรื่อย ๆ ไปโดยไม่มีจุดหมาย เช่น พูดเรื่อยเปื่อย เดิน เรื่อยเปื่อย.

ปอย ๑ : น. กลุ่มก้อนหรือกระจุกเล็ก ๆ ของสิ่งที่เป็นเส้นเป็นฝอยอย่างเส้นด้าย หญ้า ผม หรือขน เช่น ปอยผม, ลักษณนามเรียกกระจุกหรือกลุ่มก้อน ของสิ่งเช่นนั้น เช่น ผมปอยหนึ่ง ผม ๒ ปอย.

กระสือ ๑ : น. ผีชนิดหนึ่งที่ถือว่าเข้าสิงในตัวผู้หญิง ชอบกินของโสโครก, คู่กับ กระหัง ซึ่งเข้าสิงในตัวผู้ชาย; ในทางวิทยาศาสตร์ คือ แก๊สมีเทน (methane) ที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของ สารอินทรีย์แล้วติดไฟในอากาศ เป็นแสงวอบแวบในที่มืด; โคมชนิดหนึ่ง มีที่เปิดปิดไฟ มีแว่นฉายแสงไปได้ไกล, โคมตาวัว ก็ว่า.

วักกลิ : พระมหาสาวกองค์หนึ่ง เป็นบุตรพราหมณ์ชาวพระนครสาวัตถีเรียนจบไตรเพทตามลัทธิพราหมณ์ บวชในพระพุทธศาสนา ด้วยความอยากเห็นพระรูปพระโฉมของพระศาสดา ครั้นบวชแล้วก็คอยติดตามดูพระองค์ตลอดเวลา จนไม่เป็นอันเจริญภาวนา พระพุทธเจ้าทรงรอเวลาให้ญาณของเธอสุกงอม ครั้นแล้วก็ตรัสเตือนเธอว่า “จะมีประโยชน์อะไรที่ได้เห็นกายเปื่อยเน่านี้ ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา” ดังนี้เป็นต้น และทรงสอนต่อไปด้วยอุบายวิธีจนในที่สุดพระวักกลิก็ได้สำเร็จพระอรหัต และต่อมาได้รับยกย่องจากพระศาสดาว่าเป็นเอตทัคคะในทางศรัทธาวิมุต คือ หลุดพ้นด้วยศรัทธา

ปภงฺค, ปภงฺคุ : ค. แตก, หัก, ผุ, พัง, เปราะ, เปื่อย

ปูติ ปูติก : (วิ.) บูด, เน่า, เปื่อย, เปื่อยเน่า, เหม็น, ยุ. ปูยิ ทุคฺคนฺเธ, ติ. ลบที่สุดธาตุศัพท์หลัง ก สกัด.

กจฺฉุ : (อิต.) โรคคัน, หิด, หิดเปื่อย, คุดทะราด, หูด, เต่าร้าง, หมามุ่ย. กสฺ หึสายํ, อุ, สสฺส จฺโฉ. ส. กจฉู.

ททฺทุ : (อิต.? ) หิด, หิดเปื่อย. วิ. ทุกฺเวทนํ ททาตีติ ททฺทุ. ททฺ ทาเน, ทุ. แปลว่า หิตด้าน ก็มี. รูปฯ ๖๖๑.

ปภงฺคุณ : (วิ.) เปื่อยเน่า, เปื่อยผุ, ผุพัง, ย่อยยับ. ปปุพฺโพ, ภญฺชฺ อวมทฺทเน, อุโณ. แปลง ชฺ เป็น คฺ แปลง ญฺ เป็น นิคคหิต แล้วแปลงเป็น งฺ หรือแปลง ญฺ เป็น งฺ ก็ได้.