homie : (SL) ; เพื่อน ; Related:เกลอ, คำเรียกเพื่อน ; Syn:homey, homes

mate 1 : (N) ; เพื่อน ; Related:เกลอ, เพื่อนร่วมทีม ; Syn:partner, comrade

amigo : (SL) ; เพื่อน ; Related:เกลอ

companion : (N) ; เพื่อน ; Syn:friend, mate, comrade

compeer : (N) ; เพื่อน ; Syn:comrade, companion, friend

fellow : (N) ; เพื่อน ; Related:เกลอ, สหาย ; Syn:associate, companion, friend

peer 1 : (N) ; เพื่อน ; Syn:mate

เป็นเพื่อน : (V) ; accompany ; Def:ด้วยกัน เช่น เดินทางเป็นเพื่อน ; Samp:ส่วนใหญ่นางงามมีพี่เลี้ยงเดินทางเป็นเพื่อน

เป็นเพื่อน : (V) ; be a friend ; Syn:เป็นมิตร ; Ant:เป็นศัตรู ; Samp:ถึงแม้จะอยู่คนละโรงเรียนแต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่

เพื่อน : (N) ; friend ; Related:companion, comrade, playmate, pal, mate, buddy, chum ; Syn:สหาย, เพื่อนฝูง, เกลอ, มิตรสหาย, เพื่อนพ้อง ; Def:ผู้ร่วมธุระที่ชอบพอรักใครหรือรู้ใจกัน ; Samp:เขาเป็นเพื่อนที่คบกันมาเกือบ 20 ปี รู้ไส้รู้พุงกันหมดแล้ว ; Unit:คน

ความเป็นเพื่อน : (N) ; friendship ; Related:amiability ; Syn:ความเป็นมิตร ; Ant:ความเป็นศัตรู, ความเป็นอริ ; Samp:ความเป็นเพื่อนนั้นยั่งยืนกว่าความสัมพันธ์แบบอื่น

เป็น 1 : (V) ; be ; Related:is, am, are, become ; Syn:คือ, เป็น, เป็นอยู่ ; Def:คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือความมี ความเป็นเกี่ยวข้องกันอย่างไร

เป็น 2 : (V) ; be able to ; Related:be capable of, know how to ; Syn:สามารถ, ได้, ทำได้ ; Samp:เรื่องประกอบเครื่องเราไม่ต้องสอนเขา เพราะเขาเป็นอยู่แล้ว

เป็น 2 : (ADJ) ; alive ; Related:existent, living ; Syn:ยังมีชีวิตอยู่, ยังไม่ตาย, สด ; Ant:ตาย ; Samp:เขาซื้อปลาเป็นๆ มาทำอาหาร

เป็นเพื่อน : ว. อาการที่อยู่ด้วยหรือไปด้วยเพื่อให้มีความอุ่นใจ.

เพื่อน ๑ : น. ผู้ชอบพอรักใคร่กัน, ผู้สนิทสนมคุ้นเคยกัน, เช่น เขามีเพื่อนมาก, ผู้ร่วมสถาบันหรือร่วมอาชีพเป็นต้น เช่น เพื่อนร่วมโรงเรียน เพื่อน ร่วมรุ่น เพื่อนข้าราชการ เพื่อนกรรมกร, ผู้ร่วมธุระ เช่น อยู่เป็น เพื่อนกันก่อน ไปเป็นเพื่อนกันหน่อย, ผู้อยู่ในสภาพเดียวกัน เช่น เพื่อนมนุษย์ เพื่อนร่วมโลก.

เพื่อน ๆ : น. เพื่อนทั่ว ๆ ไป เช่น พวกเพื่อน ๆ.

เพื่อน ๒ : (ปาก) ส. คําใช้แทนคําว่า เขา หรือ ท่าน ในอาการที่เป็นกันเอง.

เป็น ๑ : ก. คํากริยาสําหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคํากับคําเพื่อ ให้เห็นว่าคําหน้าและคําหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า เขาเป็นนาย.

เพื่อน : ผู้ร่วมธุระร่วมกิจร่วมการหรือร่วมอยู่ในสภาพอย่างเดียวกัน, ผู้ชอบพอรักใคร่คบหากัน, ในทางธรรม เนื้อแท้ของความเป็นเพื่อน อยู่ที่ความมีใจหวังดีปรารถนาดีต่อกัน กล่าวคือ เมตตา หรือไมตรี เพื่อนที่มีคุณสมบัติเช่นนี้ เรียกว่า มิตร การคบเพื่อนเป็นปัจจัยสำคัญยิ่งอย่างหนึ่ง ที่จะนำชีวิตไปสู่ความเสื่อมความพินาศ หรือสู่ความเจริญงอกงาม พึงหลีกเลี่ยงมิตรเทียมและเลือกคบหาคนที่เป็นมิตรแท้ ดู มิตตปฏิรูป, มิตรแท้

มิตร : เพื่อน, ผู้มีความเยื่อใยดี, ผู้มีน้ำใจเอื้อเฟื้อ แยกเป็นมิตรแท้ ๔ พวก มิตรเทียม (มิตตปฏิรูป) ๔ พวก

สมมติสัจจะ : จริงโดยสมมติ คือ โดยความตกลงหมายรู้ร่วมกันของมนุษย์ เช่น นาย ก.นาย ข.ช้าง ม้า มด โต๊ะ หนังสือ พ่อ แม่ ลูก เพื่อน เป็นต้น ซึ่งเมื่อกล่าวตามสภาวะ หรือโดยปรมัตถ์แล้ว ก็เป็นเพียงสังขาร หรือนามรูป หรือขันธ์ ๕ เท่านั้น; คู่กับ ปรมัตถสัจจะ

สหาย : เพื่อน, เพื่อนร่วมการงาน (แปลตามศัพท์ว่า ผู้ไปด้วยในกิจทั้งหลายหรือผู้มีความเสื่อมและความเจริญร่วมกัน)

กัลยาณมิตตตา : ความมีเพื่อนเป็นคนดี ไม่คบคนชั่ว - good friendship; good company; association with the virtuous.

อุตฺตรสาธก : ค. ซึ่งช่วยเหลือ, เป็นเพื่อน

ทุติย : (วิ.) (ชน) เป็นที่เต็มแห่งชน ท. สอง, สอง ที่สอง, เป็นเพื่อน. วิ. ทฺวินฺนํ ปูรโณ ทุติโย (ชโน). ทฺวินฺนํ ปูรณี ทุติยา (ติถิ). ทฺวินฺนํ ปูรณํ ทุติยํ (กุลํ). ทฺวิ+ติย ปัจ. ปูรณตัท แปลง ทฺวิ เป็น ทุ รูปฯ ๓๙๔.

มิตฺต : (ปุ.) คนรักกัน, คนมีความเยื่อใยกัน, เพื่อน, มิตร. วิ. มิโนตี อนฺโตติ มิตฺโต. สพฺพคุเยฺหสุ มียตีติ วา มิตฺโต (ไว้วางใจในความลับ). มิ ปกฺขิปเน, โต, ทฺวิตฺตํ. มิชฺชตีติ วา มิตฺโต. มิทฺ สิเนหเน. มิทติ อตฺตนิ ปรนฺติ วา มิตฺโต (ผูกคนอื่นไว้ในตน). มิทฺ พนฺธเน. แปลง ทฺ เป็น ตฺ. ส. มิตฺร.

ตณฺหาทุติย : (วิ.) มีตัณหาเป็นที่สอง, มีตัณหา เป็นเพื่อน.

ทุติย, - ยก : ค., ป. ที่สอง, ซึ่งมีเป็นที่สอง; สหาย, เพื่อน, คนติดตาม

เพื่อน : มิตฺโต, สหาโย, สุหชฺโช, สมฺม

เป็น, มี : โหติ, อตฺถิ, ภวติ

เป็นเครื่องหมาย : ฐานีย, นิมิตฺตภูโต

เป็นเครื่องห้าม : ปฏิปกฺขภูตา โหนฺติ, ปฏิฆาตภูตา

เป็นจอมทัพ : วรสูรโยโธ