persistent : (ADJ) ; เรื่อยไป ; Related:ติดต่อกัน, ตลอดเวลา ; Syn:continued, never-ceasing

chatter : (VI) ; พูดเรื่อยเปื่อย ; Related:พูดจ้อ, พูดไร้สาระ, พูดไปเรื่อย, พูดเพ้อเจ้อ ; Syn:blabber, clack, gabble, gibber, maunder, palaver, piffle, prate, prattle, tattle, tittle-tattle, twaddle

haver : (N) ; พูดเรื่อยเปื่อยทำให้เสียเวลา ; Related:พูดไร้สาระทำให้เสียเวลาพูดเรื่อยเปื่อยทำให้เสียเวลา

keep : (VI) ; ทำเรื่อยไป ; Related:ดำเนินต่อไป, ดำเนินเรื่อยไป ; Syn:continue, go on, carry on

prattle away : (PHRV) ; พูดเรื่อยเปื่อย ; Related:พูดเจื้อยแจ้งไปเรื่อย

check : (N) ; รอย ; Related:รอยร้าวเล็กๆ ; Syn:chip, crack

blether : (VI) ; พูดโง่ๆ หรือเรื่อยเจื้อย ; Syn:blather

เรื่อย : (ADV) ; always ; Related:continuously, continually, often, regularly, consistently, repeatedly, frequently ; Syn:เรื่อยๆ, บ่อย ; Ant:นานๆ ครั้ง ; Def:ซ้ำๆ ต่อเนื่องกันไป ; Samp:เขาพูดปดเรื่อยจนฉันไม่เชื่อเขาแล้ว

เรื่อยๆ : (ADV) ; slowly ; Related:unhurriedly, leisurely, tardily ; Syn:เรื่อย ; Ant:รีบร้อน ; Def:ไม่รีบร้อน ; Samp:การค้นคว้าวิจัยของค่ายญี่ปุ่นเริ่มมีประสิทธิภาพสูงขึ้นเรื่อยๆ อย่างน่ากลัว

เรื่อยเจื้อย : (ADV) ; garrulously ; Related:endlessly, ceaselessly ; Syn:เลื้อยเจื้อย ; Def:อาการที่พูดยืดยาว แต่มีสาระน้อย ; Samp:คุณตาพูดเรื่อยเจื้อยจนคนฟังหลับหมด

เรื่อยเฉื่อย : (ADV) ; unhurriedly ; Related:leisurely ; Samp:เขาเดินเรื่อยเฉื่อยจนถึงหน้าซอย

เรื่อยเปื่อย : (ADV) ; continuously and aimlessly ; Def:เรื่อยๆ ไปโดยไม่มีจุดหมาย ; Samp:ขากลับออกจากหมู่บ้าน เราคุยกันเรื่อยเปื่อยถึงเรื่องเงินๆ ทองๆ

เรื่อยไป : (ADV) ; continuously ; Related:ceaselessly, continually, always, on and on ; Syn:ตลอดไป, อยู่ตลอดไป ; Samp:แม้จะยังไม่เห็นผลของการทำความดีแต่เขาก็ตั้งใจจะทำความดีเรื่อยไป

พูดเรื่อยเปื่อย : (V) ; speak extemporaneously ; Related:speak continuously ; Def:พูดไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้คิดไว้ว่าจะพูดอะไร ; Samp:ฉันก็พูดเรื่อยเปื่อยไปอย่างนั้นเอง อย่าคิดอะไรมาก

เรื่อย, เรื่อย ๆ : ว. มีลักษณะอาการอันต่อเนื่องกันไปไม่ขาดระยะ เช่น ทำงานเรื่อยไม่ หยุดเลย เดินไปเรื่อย ๆ พูดไปเรื่อย ๆ; เฉื่อย, เฉื่อย ๆ, เช่น ลมพัดมา เรื่อย ๆ เขาเป็นคนเรื่อย ๆ.

เรื่อยเปื่อย : ว. เรื่อย ๆ ไปโดยไม่มีจุดหมาย เช่น พูดเรื่อยเปื่อย เดิน เรื่อยเปื่อย.

เรื่อยเฉื่อย : ว. เอื่อย ๆ, ตามสบาย, ไม่กระตือรือร้น, ไม่รีบร้อน, เช่น เขาเป็นคนเรื่อยเฉื่อย.

เรื่อยเจื้อย : ว. อาการที่พูดยืดยาว แต่มีสาระน้อย, เลื้อยเจื้อย ก็ว่า.

ระเรื่อย : ว. เรื่อย ๆ, เฉื่อย, เสมอ, ไม่ขาด, ไม่หยุด,ไม่พัก.

เชื่อดายไป : เชื่อเรื่อยไป, เชื่อดะไป โดยไม่นึกถึงเหตุผล

ปรมาตมัน : อาตมันสูงสุด หรออัตตาสูงสุด (บรมอาตมัน หรือ บรมอัตตา) เป็นสภาวะแท้จริง และเป็นจุดหมายสูงสุดตามหลักความเชื่อของศาสนาฮินดู (เดิมคือศาสนาพราหมณ์) ซึ่งถือว่า ในบุคคลแต่ละคนนี้ มีอาตมัน คือ อัตตาหรือตัวตน สิงสู่อยู่ครอง เป็นสภาวะเที่ยงแท้ถาวรเป็นผู้คิดผู้นึก ผู้เสวยเวทนา เป็นต้น ซึ่งเป็นส่วนย่อยที่แบ่งภาคออกมาจากปรมาตมันนั้นเอง เมื่อคนตาย อาตมันนี้ออกจากร่างไป สิงอยู่ในร่างอื่นต่อไป เหมือนถอดเสื้อผ้าเก่าสวมเสื้อผ้าใหม่ หรือออกจากเรือนเก่าไปอยู่ในเรือนใหม่ ได้เสวยสุขหรือทุกข์ เป็นต้น สุดแต่กรรมที่ได้ทำไว้ เวียนว่ายตายเกิดเรื่อยไป จนกว่าจะตระหนักรู้ว่าตนเองเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับปรมาตมัน และเข้าถึงความบริสุทธิ์จากบาปโดยสิ้นเชิง จึงจะได้กลับเข้ารวมกับปรมาตมันดังเดิม ไม่เวียนตายเวียนเกิดอีกต่อไป, ปรมาตมันนี้ ก็คือ พรหม หรือ พรหมัน นั่นเอง

ภัทเทกรัตตสูตร : ชื่อสูตรหนึ่งในมัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ แห่งพระสุตตันตปิฎก แสดงเรื่องบุคคลผู้มีราตรีเดียวเจริญ คือ คนที่เวลาวันคืนหนึ่งๆ มีแต่ความดีงามความเจริญก้าวหน้า ได้แก่ ผู้ที่ไม่มัวครุ่นคำนึงอดีต ไม่เพ้อหวังอนาคต ใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นแจ้งประจักษ์สิ่งที่เป็นปัจจุบัน ทำความดีเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยไป มีความเพียรพยายาม ทำกิจที่ควรทำเสียแต่วันนี้ ไม่รอวันพรุ่ง

วิปริณาม : ความแปรปรวน, ความผันแปรเปลี่ยนแปลงเรื่อยไป

สปทานจาริกังคะ : องค์แห่งผู้ถือเที่ยวบิณฑบาตไปตามลำดับบ้านเป็นวัตร คือรับตามลำดับบ้านตามแถวเดียวกัน ไม่รับข้ามบ้านข้ามแถว, เที่ยวบิณฑบาตไปตามตรอก ตามห้องแถวเรียงลำดับเรื่อยไปเป็นแนวเดียวกัน ไม่ข้ามไปเลือกรับที่โน้นที่นี่ตามใจชอบ (ข้อ ๔ ในธุดงค์ ๑๓)

อติสญฺจร : ค. ท่องเที่ยวเรื่อยไป, เที่ยวมาก

อนนฺตร : (วิ.) ไม่มีระหว่าง, ติดต่อกันไป, ติดต่อกันเรื่อยไป, ไม่มีอะไรคั่นในระหว่าง, ลำดับ, ส.อนนฺตร.

อภิณฺห : ก.วิ. บ่อย ๆ, เนือง ๆ, เรื่อยไป

กลก กลงฺก : (ปุ.) เครื่องหมาย, รอย, ตำหนิ. ก มตฺตานํ ลํกยติ หีนํ กโรตีติ กลํโก กลงฺโก วา. กปุพฺโพ, ลํกฺ องฺเก, อ. ส. กลงฺก.

กลงฺก (กลก) : ป. เครื่องหมาย, รอย, แผลเป็น, สนิม, การติเตียนของโลก

รอยเท้า : ปาทานุปาทํ

เจริญรอยตาม : อนุปายินี