lethargic : (ADJ) ; เฉื่อยชา ; Related:เอื่อย, เนือย, เซื่องซึม, ซึม ; Syn:sluggish ; Ant:energetic

sluggish : (ADJ) ; ขี้เกียจ ; Related:เฉื่อย, เงื่องหงอย, เอื่อยเฉื่อย, ซึมเซา ; Syn:inert, passive ; Ant:hurried

tardy : (ADJ) ; เชื่องช้า (คำโบราณหรือใช้ในเชิงวรรณกรรม) ; Related:ชักช้า, อืดอาด, เอื่อยเฉื่อย ; Syn:sluggish

เอื่อย : (ADV) ; slowly ; Related:leisurely, unhurriedly, tardily, dilatorily, sluggishly ; Syn:เอื่อยๆ, เฉื่อยๆ, เรื่อยๆ ; Def:ตามสบายไม่รีบร้อน ; Samp:ในเกาะพะงันมีเสน่ห์แห่งความงามของสายลำธารที่ไหลเอื่อยจากเทือกเขาสูงสู่ทะเลถึง 14 สายด้วยกัน

จ้ำ : (V) ; speed up ; Related:hasten, hurry up ; Ant:เอื่อย ; Def:อาการที่ทำเร็วๆ ถี่ๆ ; Samp:เพราะเขาเอวบางร่างเล็กจึงเดินได้คล่อง เมื่อออกเดินก็จ้ำเอาจ้ำเอา

เอื่อยๆ : (ADV) ; slowly ; Related:leisurely, unhurriedly, tardily, dilatorily, sluggishly ; Syn:เอื่อย, เรื่อยๆ, เฉื่อยๆ ; Def:ตามสบายไม่รีบร้อน ; Samp:แม่กกเป็นกระแสน้ำที่ไหลเอื่อยๆ มาจากต้นน้ำบนเทือกเขาสูงในเมืองกก รัฐเชียงตุง ประเทศเมียนมาร์

ทอดน่อง : (ADV) ; stroll ; Related:promenade, saunter ; Syn:ช้าๆ, ตามสบาย, เอื่อย, เรื่อยๆ ; Ant:จ้ำอ้าว, จ้ำ ; Def:อาการที่เดินช้าๆ ตามสบาย ; Samp:เธอเดินทอดน่องโดยไม่รู้ร้อนรู้หนาว ว่าพวกเขารีบร้อนเพียงใด

เนิบนาบ : (ADV) ; slowly ; Related:unhurriedly, tardily, gently, leisurely ; Syn:เนิบๆ, เอื่อย, ยืดยาด ; Ant:รวดเร็ว ; Def:มีจังหวะยืดยาด, ค่อนข้างช้า ; Samp:เขาเดินเนิบนาบไปยังแท่นบูชา

เชี่ยว : (ADV) ; rapidly ; Related:swiftly, strongly ; Syn:แรง ; Ant:เอื่อย, ช้า ; Def:อาการที่สายน้ำไหลแรง ; Samp:แม่น้ำสายนี้พอหน้าน้ำน้ำจะไหลเชี่ยวมาก

เร็วจี๋ : (ADV) ; very fast ; Syn:รีบด่วน, เร็วมาก ; Ant:ช้า, เอื่อย ; Samp:เด็กหญิงวิ่งเร็วจี๋นำหน้าฝูงควายไป

เอื่อย, เอื่อย ๆ : ว. เรื่อย ๆ, เฉื่อย ๆ, เช่น ลมพัดเอื่อย นํ้าไหลเอื่อย ๆ, ตามสบาย ไม่รีบร้อน เช่น เดินเอื่อย ๆ.

อะเอื้อย : ว. เจื้อยแจ้ว, เอื่อย ๆ, (ใช้แก่เสียง).

เรื่อยเฉื่อย : ว. เอื่อย ๆ, ตามสบาย, ไม่กระตือรือร้น, ไม่รีบร้อน, เช่น เขาเป็นคนเรื่อยเฉื่อย.

อ่อย ๑ : ก. โปรยเหยื่อล่อปลา, มักใช้ว่า อ่อยเหยื่อ; ให้สิ่งของหรือเงินทอง คราวละเล็กละน้อยเป็นเหยื่อล่อ.

อ่อย ๒, อ่อย ๆ : ว. ค่อย ๆ เบา ๆ, เช่น เสียงอ่อยพูดอ่อย ๆ.

อ้อน : ก. พรํ่าร้องขอ, ร้องสําออย, อาการร้องไห้อย่างเด็กอ่อน.