feeble : (ADJ) ; อ่อนกำลัง ; Related:อ่อนแรง, กะปลกกะเปลี้ย ; Syn:fragile, strengthless

ปลกเปลี้ย : (V) ; be weak ; Related:be feeble, be exhausted, be tired ; Syn:เพลีย, กะปลกกะเปลี้ย, อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย ; Samp:สภาพเขาปลกเปลี้ยมากหลังจากที่นั่งหลังขดหลังแข็งพิมพ์งานมาทั้งวัน

กะปลกกะเปลี้ย : (ADJ) ; tired ; Related:exhausted ; Syn:อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, ไม่มีแรง ; Ant:กระปรี้กระเปร่า, กระฉับกระเฉง ; Samp:ดูเขาท่าทางกะปลกกะเปลี้ยเหมือนไม่ได้นอนมาทั้งคืน

กะปลกกะเปลี้ย : (V) ; be tired ; Related:be feeble, weary ; Syn:อ่อนแอ ; Samp:เขายังกะปลกกะเปลี้ยอยู่เลย

กระป้อกระแป้ : (ADV) ; feebly ; Related:wearily, weakly ; Syn:เพลีย, เหนื่อย, กระปลกกระเปลี้ย ; Ant:กระปรี้กระเปร่า ; Samp:เราเดินอย่างกระป้อกระแป้ไม่ช้าก็ผ่านป่าใหญ่มาได้

ปะหงับๆ : (ADV) ; feebly ; Related:gaspingly for breath ; Syn:กะปลกกะเปลี้ย ; Def:อาการที่ทำปากหงับๆ, อาการร่อแร่จวนตาย ; Samp:ปลาทองผิดน้ำอ้าปากหายใจปะหงับๆ ต้องรีบให้ออกซิเจน

เปลี้ย : (V) ; tire ; Related:exhaust, be feeble, fatigue ; Syn:เพลีย, เหนื่อย, เมื่อย, กะปลกกะเปลี้ย, อ่อนล้า, อ่อนเพลีย, ล้า, อิดโรย, อ่อนเปลี้ย ; Ant:สดชื่น, กระปรี้กระเปร่า ; Def:ขาดกำลังที่จะเคลื่อนไหวได้ตามปกติ ; Samp:ผมเปลี้ยเต็มที หลังเสร็จงานนี้ต้องขอพักยาวแล้ว

อ่อนเปลี้ย : (V) ; be exhausted ; Related:be tired, be listless, be weak, be fatigued, be knackered ; Syn:กะปลกกะเปลี้ย ; Ant:กระปรี้กระเปร่า, กระฉับกระเฉง ; Def:เพลียมาก ; Samp:เขาอยู่กึ่งกลางแม่น้ำ กำลังอ่อนเปลี้ย ไม่รู้ว่าไปอยู่ตรงนั้นได้อย่างไร

กระฉับกระเฉง : (ADJ) ; vigorous ; Related:energetic, active, lively, strong, robust ; Syn:คล่องแคล่ว, แข็งขัน, กระปรี้กระเปร่า, ว่องไว ; Ant:กระปลกกระเปลี้ย, เงื่องหงอย, เฉื่อยชา ; Samp:นักข่าวควรเป็นคนกระฉับกระเฉง

กระปรี้กระเปร่า : (ADJ) ; vigorous ; Related:energetic, active, healthy, sturdy, robust, strong ; Syn:ขมีขมัน, แข็งแรง, กระฉับกระเฉง ; Ant:กระปลกกระเปลี้ย, ป้อแป้ ; Samp:ตอนนี้เขามีท่าทางกระปรี้กระเปร่าคงพร้อมที่จะทำงานแล้วล่ะ

ปลก : [ปะหฺลก] ว. อาการที่ยกมือไหว้ถี่ผงก ๆ (ใช้แก่กริยาไหว้ ว่า ไหว้ปลก ๆ).

แปลก, แปลก ๆ : [แปฺลก] ว. แตกต่างไปจากที่เคยคิด เคยรู้ เคยเห็น เป็นต้น เช่น แปลกตา แปลกใจ; ต่าง, เพี้ยนไป, ผิดปรกติ เช่น เป็นคนแปลก.

ปลกเปลี้ย : [ปฺลกเปฺลี้ย] ก. กะปลกกะเปลี้ย.

กะปลกกะเปลี้ย : [-ปฺลก-เปฺลี้ย] ว. อ่อนเพลีย, อ่อนเปลี้ย, ไม่แข็งแรง.

กระบั้วกระเบี้ย : ว. กระปั้วกระเปี้ย, กะปลกกะเปลี้ย, เดินไม่คล่องแคล่ว (อย่างผู้รื้อไข้).

ปิลก : ป. ต่อมเล็กๆ, หูด, สิว, ฝี, ไฝ

เปลก : (ปุ.) กระต่าย. เปลฺ คติยํ, ณฺวุ.

อุปฺปลก : ป. คล้ายดอกบัว; ชื่อนรกขุมหนึ่ง

กระต่าย : สสี, สโส, เปลโก

ข้าวแดง : ปูลก