afflictive : (ADJ) ; ที่เป็นเหตุให้เจ็บปวดหรือเศร้าหมอง
afflict :
(VT) ;
ทำให้เจ็บป่วย ;
Related:ทำให้เจ็บปวด, ทำให้เดือดร้อน, ทำให้รำคาญ, ทำให้ทรมาน ;
Syn:distress afflict with : (PHRV) ; ทุกข์ทรมานด้วย ; Related:ทนทุกข์อยู่กับ
blight :
(VT) ;
ทำลาย ;
Related:ทำให้เสียหาย, เป็นสาเหตุทำให้เสียหาย ;
Syn:afflict, ruin comfort :
(VT) ;
ปลอบประโลม ;
Related:ปลอบใจ ;
Syn:soothe, console, reassure, solace, condole, pacify, tranquilise, tranquilize, hearten, cheer, assuage, gladden, revive ;
Ant:distress, afflict, discourage