energy : (N) ; ความกระตือรือร้น ; Related:ความมีชีวิตชีวา, ความกระฉับกระเฉง ; Syn:forcefulness, liveliness

force : (N) ; กำลัง ; Related:แรง, กำลังแรง, พลัง ; Syn:power, strength, vigor ; Ant:weakness, powerlessness

force : (VT) ; งัด ; Related:บิด, กระชาก, ดึง ; Syn:break open, wrench, prise

force : (N) ; อำนาจในการชักจูง ; Related:อำนาจในการโน้มน้าว ; Syn:efficacy, cogency, potency

force : (VT) ; บังคับ ; Related:บีบคั้น, บีบบังคับ, ยัดเยียด ; Syn:compel, drive, impel ; Ant:balk, bar

force : (N) ; ยัดเยียด ; Related:บังคับให้รับ ; Syn:impose

force : (VT) ; ฝืน ; Related:ฝืนใจ ; Syn:make an effort

กดดัน : (V) ; force ; Related:press, compel, drive ; Syn:บีบคั้น, คาดคั้น ; Samp:นักศึกษาและฝ่ายค้านต่างตกลงที่จะร่วมมือกันกดดันรัฐบาลต่อไป

เกณฑ์ : (V) ; force ; Related:drive, urge, enroll, conscript, press, enlist, push ; Syn:กะเกณฑ์, บังคับ ; Def:บังคับหรือขอร้องแกมบังคับ ; Samp:ข้าพเจ้าถูกเกณฑ์ให้มาบรรยาย โดยจำกัดให้กล่าวตามหัวข้อที่วิทยาลัยกำหนดไว้

ขืน : (V) ; force ; Related:compel, coerce ; Syn:บังคับ ; Ant:เชื่อฟัง, ทำตาม, ยินยอม ; Def:ไม่ควรทำแต่ยังกล้าทำ ; Samp:ถ้าพ่อแม่ขืนให้หล่อนแต่งงาน หล่อนจะหนีออกจากบ้าน

คัด : (V) ; force ; Related:prize, lever ; Def:งัดให้เผยอหรือเคลื่อนที่ ; Samp:เมื่อรวบรวมไม้ซุงได้จำนวนมากพอแล้วจึงคัดหรือกลิ้งไม้ซุงนั้นลงน้ำเรียกกันว่า การคัดไม้ลงน้ำ

คาดคั้น : (V) ; force ; Related:press, constrain, coerce, compel ; Syn:เค้น, บังคับ ; Def:แสดงกริยาวาจาเชิงเป็นการบังคับให้เป็นไปตามความประสงค์ ; Samp:ลุงคาดคั้นให้หลานชายพูดความจริง

ค้ำคอ : (V) ; force ; Related:suppress, compel, constrain, coerce ; Syn:บังคับ ; Def:ทำให้อยู่ในฐานะจำใจต้องทำหรืองดเว้น ; Samp:เพราะเกียรติยศค้ำคอเธอจึงไม่สามารถแต่งงานกับคนรักได้

เค้น : (V) ; force ; Related:coerce, compel, oblige, press ; Syn:คาดคั้น, บีบคั้น, บังคับ ; Samp:ตำรวจเค้นเอาความลับจากผู้ต้องหาออกมาหมด

แรงสู่ศูนย์กลาง : (ฟิสิกส์) น. แรงที่กระทําต่อเทหวัตถุในขณะที่เทหวัตถุ นั้นเคลื่อนที่เป็นทางวงกลม แรงนี้มีแนวทิศเข้าสู่จุดศูนย์กลางของทาง วงกลมนั้น และมีขนาดเท่ากับแรงหนีศูนย์กลาง. (อ. centripetal force).

แรงหนีศูนย์กลาง : (ฟิสิกส์) น. แรงที่กระทําต่อเทหวัตถุในขณะที่เทหวัตถุ นั้นเคลื่อนที่เป็นทางวงกลม แรงนี้มีแนวทิศออกจากจุดศูนย์กลางของทาง วงกลมนั้นและมีขนาดเท่ากับแรงสู่ศูนย์กลาง. (อ. centrifugal force).