fort : (N) ; ป้อมปราการ ; Syn:fortress

banquette : (N) ; เชิงที่มั่นสำหรับยิงของทหาร ; Syn:fort, barbette

fortification : (N) ; ป้อมปราการ ; Related:ที่มั่น ; Syn:fort, fortress, stronghold

fortress : (N) ; ป้อมปราการ ; Related:ที่มั่น ; Syn:fastness, fort, stronghold

stockade : (N) ; รั้วสูงล้อมรอบ ; Syn:barrier, fence, fort, palisade

comfort : (N) ; สิ่งปลอบใจ ; Related:คำปลอบใจ ; Syn:solace

comfort : (N) ; ความสบายกาย ; Related:ความสบาย, ความรู้สึกสบาย ; Syn:relaxation, satisfaction, ease, rest, repose, assuagement, coziness ; Ant:discomfort, uneasiness, distress

ปราการ : (N) ; fortification ; Related:rampart, fort, fortress, bulwark, wall, citadel ; Syn:ป้อม, ด่าน, กำแพง, ป้อมปราการ ; Def:กำแพงสำหรับป้องกันการรุกราน ; Samp:เมืองนี้ปราการแน่นหนา ศัตรูยากที่จะเข้าถึง

กดดัน : (V) ; force ; Related:press, compel, drive ; Syn:บีบคั้น, คาดคั้น ; Samp:นักศึกษาและฝ่ายค้านต่างตกลงที่จะร่วมมือกันกดดันรัฐบาลต่อไป

เกณฑ์ : (V) ; force ; Related:drive, urge, enroll, conscript, press, enlist, push ; Syn:กะเกณฑ์, บังคับ ; Def:บังคับหรือขอร้องแกมบังคับ ; Samp:ข้าพเจ้าถูกเกณฑ์ให้มาบรรยาย โดยจำกัดให้กล่าวตามหัวข้อที่วิทยาลัยกำหนดไว้

ขืน : (V) ; force ; Related:compel, coerce ; Syn:บังคับ ; Ant:เชื่อฟัง, ทำตาม, ยินยอม ; Def:ไม่ควรทำแต่ยังกล้าทำ ; Samp:ถ้าพ่อแม่ขืนให้หล่อนแต่งงาน หล่อนจะหนีออกจากบ้าน

คัด : (V) ; force ; Related:prize, lever ; Def:งัดให้เผยอหรือเคลื่อนที่ ; Samp:เมื่อรวบรวมไม้ซุงได้จำนวนมากพอแล้วจึงคัดหรือกลิ้งไม้ซุงนั้นลงน้ำเรียกกันว่า การคัดไม้ลงน้ำ

คาดคั้น : (V) ; force ; Related:press, constrain, coerce, compel ; Syn:เค้น, บังคับ ; Def:แสดงกริยาวาจาเชิงเป็นการบังคับให้เป็นไปตามความประสงค์ ; Samp:ลุงคาดคั้นให้หลานชายพูดความจริง

ค้ำคอ : (V) ; force ; Related:suppress, compel, constrain, coerce ; Syn:บังคับ ; Def:ทำให้อยู่ในฐานะจำใจต้องทำหรืองดเว้น ; Samp:เพราะเกียรติยศค้ำคอเธอจึงไม่สามารถแต่งงานกับคนรักได้

แรงสู่ศูนย์กลาง : (ฟิสิกส์) น. แรงที่กระทําต่อเทหวัตถุในขณะที่เทหวัตถุ นั้นเคลื่อนที่เป็นทางวงกลม แรงนี้มีแนวทิศเข้าสู่จุดศูนย์กลางของทาง วงกลมนั้น และมีขนาดเท่ากับแรงหนีศูนย์กลาง. (อ. centripetal force).

แรงหนีศูนย์กลาง : (ฟิสิกส์) น. แรงที่กระทําต่อเทหวัตถุในขณะที่เทหวัตถุ นั้นเคลื่อนที่เป็นทางวงกลม แรงนี้มีแนวทิศออกจากจุดศูนย์กลางของทาง วงกลมนั้นและมีขนาดเท่ากับแรงสู่ศูนย์กลาง. (อ. centrifugal force).