loquacious : (ADJ) ; พูดมาก (คำที่เป็นทางการ) ; Related:ช่างพูด ; Syn:verbose, voluble, talkative

wordless : (ADJ) ; ซึ่งเงียบ ; Related:ซึ่งไม่พูด, ซึ่งไม่มีถ้อยคำ ; Syn:inarticulate, speechless, silent ; Ant:loquacious, talkative

ปากเปราะเราะราย : (ADJ) ; loquacious ; Related:sharp tongued, tongue-lashing ; Syn:ปากคอเราะราย ; Def:ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า ; Samp:คุณเฉลียวใจหรือเปล่าว่าหล่อนเป็นคนปากเปราะเราะราย

ปากมาก : (ADJ) ; loquacious ; Related:exaggerated ; Def:พูดขยายเรื่องเล็กน้อยให้มากออกไป ; Samp:การจะทวงหนี้ให้ถูกคนต้องรู้รูปพรรณของลูกหนี้ เช่น เป็นคนปากมาก พุงยื่น หัวล้าน ขาเป๋ เป็นต้น

ช่างจำนรรจา : (ADJ) ; talkative ; Related:chatty, garrulous, loquacious ; Syn:ช่างเจรจา, ช่างพูด, พูดเก่ง, คุยเก่ง ; Samp:ในบรรดาลูกๆ ของเธอ บอยฉายแววความเป็นเด็กช่างจำนรรจามาแต่เล็กแล้ว

ช่างจำนรรจา : (V) ; be chatty ; Related:be talkative, be garrulous, be loquacious ; Syn:ช่างเจรจา, ช่างพูด, พูดเก่ง, คุยเก่ง ; Samp:ในบรรดาเด็กๆ ในหมู่บ้าน จ้อยจะช่างจำนรรจามากกว่าคนอื่น

ปากเปราะ : (V) ; loosen one's tongue ; Related:be talkative, be loquacious ; Def:พูดจาว่าคนง่ายๆ ; Samp:เมื่อใดที่เจ้าหล่อนอยู่ในกลุ่มจะคึกคะนองและปากเปราะขึ้นมาทันที