prattle about : (PHRV) ; พร่ำ ; Related:พูดเกี่ยวกับ

chivvy up : (PHRV) ; พร่ำสอน (คำไม่เป็นทางการ) ; Syn:chivy up

chivy up : (PHRV) ; พร่ำสอน (คำไม่เป็นทางการ) ; Syn:chivvy up

drive into : (PHRV) ; พร่ำสอนสั่ง ; Related:ตอกย้ำ ; Syn:hammer into

gabble away : (PHRV) ; พร่ำพูด ; Related:พูดไม่หยุด, พูดไม่รู้เรื่อง ; Syn:gabble on

inculcate : (VT) ; พร่ำสอน ; Related:ตอกย้ำ ; Syn:instill

inculcate in : (PHRV) ; พร่ำสอนสั่ง ; Syn:implant in, instil in

พร่ำ : (V) ; repeated ; Related:be constant, continue ; Syn:พูดพร่ำ, พร่ำ ; Def:พูดซ้ำๆ ซากๆ, บ่อยๆ ; Samp:เมื่อเขาหายเมาแล้วเขาจะเสียใจที่พร่ำในสิ่งที่ไม่น่าพูดเยอะแยะ

พร่ำพูด : (V) ; be garrulous ; Related:talk unceasingly ; Syn:พูดพร่ำ, พร่ำ ; Ant:เงียบ, ปิดปากเงียบ ; Def:พูดเหมือนกันและติดๆ กัน ; Samp:ผู้เฒ่าปล่อยให้ชายฉกรรจ์พร่ำพูดอยู่คนเดียวจนเหนื่อยหมดแรง

พร่ำบ่น : (V) ; grumble ; Related:complain, gripe, grouch, bleat, carp, whine ; Syn:พูดพร่ำ ; Def:พูดพร่ำหรือว่ากล่าวซ้ำๆ ซากๆ อยู่เรื่อยไป ; Samp:เธอมักพร่ำบ่นเมื่อเห็นผมดื่มเหล้าเป็นประจำ

พร่ำพลอด : (V) ; be occupied with endless whispers of love ; Related:beseech continuously plead with sweet words ; Syn:ออดอ้อน, ออเซาะ, พลอดพร่ำ, พลอดรัก ; Def:พูดออดอ้อน, พูดออเซาะ ; Samp:เขาพร่ำพลอดอยู่กับหญิงคนรักได้ทั้งวัน

พร่ำสอน : (V) ; exhort ; Related:complain continually ; Syn:สอน, สั่งสอน ; Def:สอนอยู่เสมอๆ ; Samp:พระผู้มีพระภาคทรงสั่งสอน พร่ำสอนภิกษุสงฆ์ประมาณพันรูป ในไพรสนฑ์

ร่ำ : (V) ; talk repeatedly ; Related:murmur or speak continually or incessantly ; Syn:พร่ำ, รำพัน ; Def:พูดซ้ำๆ

ปากเปียกปากแฉะ : (V) ; grumble ; Related:admonish, take a lot of explaining ; Syn:ปากเปียก, พร่ำ, บ่น ; Def:เรียกการว่ากล่าวตักเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมายว่า ปากเปียก หรือ ปากเปียกปากแฉะ ; Samp:หนุ่มสาวทั้งสามจะเรียนรู้ต่อไปเรียนรู้ที่จะเป็นคนดีของสังคมดังที่คุณครูแม่เฝ้าพร่ำสอนจนปากเปียกปากแฉะ

พร่ำ : [พฺรํ่า] ว. รํ่าไป, ซํ้า ๆ ซาก ๆ, บ่อย ๆ, เช่น พร่ำบ่น พร่ำเพ้อรำพัน พร่ำสาธยายมนตร์.

พร่ำพลอด : ก. พูดออดอ้อนออเซาะ.

ไม่พูดพร่ำทำเพลง : (สํา) ว. ไม่รอให้ชักช้า, ทันทีทันใด.

ขะข่ำ : (โบ; กลอน) ว. คลํ้า, มืดมัว, เขียนเป็น ขข่ำ ก็มี เช่น ฟ้าแมลบมล่นนร้อง ท้องฟ้าเขียวขขํ่า ยงงฝนพพร่ำพรอยพรำ อื้ออึงอัมพรระงม ด้วยกำลงง ลมพายุพัดน้นน. (ม. คําหลวง ฉกษัตริย์).

พรำ, พรำ ๆ : [พฺรํา] ก. ตกน้อย ๆ เรื่อยไป (ใช้แก่ฝน) ในคําว่า ฝนพรํา. ว. อาการ ที่ฝนตกน้อย ๆ เรื่อยไป ใช้ว่า ฝนตกพรํา ฝนตกพรํา ๆ.

จ้ำจี้จ้ำไช : ว. อาการที่พร่ำพูดหรือสอน. ก. พร่ำพูดหรือสอน.

ร่ำร้อง : ก. พร่ำร้องขอ, พูดอยู่บ่อย ๆ, เช่น ลูก ๆ ร่ำร้องจะไปเที่ยวเขาดิน.

สตฺถา เทวมนุสฺสานํ : ทรงเป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย, ทรงเป็นครูของบุคคลทั้งชั้นสูงและชั้นต่ำ, ทรงประกอบด้วยคุณสมบัติของครูและทรงทำหน้าที่ของครูเป็นอย่างดี คือทรงพร่ำสอนด้วยมหากรุณาหวังให้ผู้อื่นได้ความรู้อย่างแท้จริง, ทรงสอนมุ่งความจริงและประโยชน์เป็นที่ตั้ง ทรงแนะนำเวไนยสัตว์ด้วยประโยชน์ทั้งทิฏฐธัมมิกัตถะ สัมปรายิกัตถะ และปรมัตถะ, ทรงรู้จริงและปฏิบัติด้วยพระองค์เองแล้ว จึงทรงสอนผู้อื่นให้รู้และปฏิบัติตาม ทรงทำกับตรัสเหมือนกัน ไม่ใช่ตรัสสอนอย่างหนึ่งทำอย่างหนึ่ง, ทรงฉลาดในวิธีสอน, และทรงเป็นผู้นำหมู่ดุจนายกองเกวียน (ข้อ ๗ ในพุทธคุณ ๙)

โอวาทานุสาสนี : คำกล่าวสอนและพร่ำสอน, คำตักเตือนและแนะนำพร่ำสอน

มุจจลินท์ : 1.ต้นจิก, ไม้จิก ตั้งอยู่ทิศตะวันออกเฉียงใต้ของต้นพระศรีมหาโพธิ พระพุทธเจ้าประทับนั่งเสวยวิมุตติสุขอยู่ใต้ต้นไม่นี้ ๗ วัน (สัปดาห์ ที่ ๓ ตามพระวินัย, สัปดาห์ที่ ๖ ตามคัมภีร์ชาดก) 2.ชื่อพระยานาคที่เข้ามาเฝ้าพระพุทธเจ้า ขณะที่ประทับเสวยวิมุตติสุขอยู่ใต้ต้นจิก (มุจจลินท์) เสวยวิมุตติสุขอยู่ใต้ต้นจิก (มุจจลินท์) ฝนตกพรำเจือด้วยลมหนาวตลอด ๗ วัน พระยามุจจลินทนาคราชจึงแผ่พังพานปกพระพุทธเจ้าเพื่อป้องกันฝนและลมมิให้ถูกต้องพระกาย นี่เป็นมูลเหตุของการสร้างพระพุทธรูปนาคปรก

กามลาปี : ค. มีปกติพูดพร่ำถึงกาม, ผู้พูดพร่ำพรอด

นิปฺปลาป : ค. ไม่พูดพร่ำ, ไม่พูดมาก

ปลปติ : ก. พูดพร่ำ, บ่นเพ้อ

ปลปน : นป. การพูดพร่ำ

ปลปิต : กิต. พูดพร่ำแล้ว