เซ็งแซ่ : ว. ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด.
อื้อฉาว : ว. แพร่งพราย, เซ็งแซ่, กระจาย, (ใช้แก่ข่าวที่ไม่ดีไม่งาม).
พรรลาย : [พันลาย] ก. มากมาย, เกลื่อนกลาด; เซ็งแซ่ เช่น ร้องก้องเสียง พรรลาย. (ตะเลงพ่าย).
เซ็ก : (กลอน) ก. เซ็งแซ่ เช่น เซ็กห้องเสียงหัว. (นิทราชาคริต).
ระเบ็ง ๒ : ว. ดัง, ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด, มักใช้เข้าคู่กับคํา เซ็งแซ่ เป็น ระเบ็งเซ็งแซ่, ละเบ็ง ก็ว่า.
ระงี่ : (โบ) ว. ดัง, ระงม, เซ็งแซ่.
ซุมแซว : (โบ) ว. เซ็งแซ่, จอแจ.
อลเวง : [อนละ] ว. เซ็งแซ่, ไม่เป็นระเบียบ.