- ตินฺต : ค. เปียก, ชื้น, แฉะ 
- อทฺท : (วิ.) ชื้น, ชุ่ม, เปียก, แฉะ, อาบ, ซึม.อทฺคติยํ, อาปุพฺโพ วา, ทา อวขณฺฑเน, โท. 
- คุนฺทา : (อิต.) กะเม็ง, ต้นกะเม็ง, หญ้ากะเม็ง ชื่อของต้นหญ้าเล็กๆ ไม่มีแก่น ขึ้นตามที่ ชื้นแฉะ ใบเขียว มีขนคาย ดอกขาว ใช้ ทำยาเด็กเป็นต้น, หญ้าปากกา. คุ สทฺเท, โท, นิคฺคหิตาคโม. 
- ชลฺล : นป., ป. ความเปียก, ความชื้น, ความแฉะ; นักกีฬา, นักกายกรรม 
- ภทฺทมุตฺต : (นปุ.) กะเม็ง ชื่อหญ้าต้นเตี้ยๆ ไม่มีแก่น ลำต้นสีม่วง ใบเขียวมีขนคายดอกขาว ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ใช้ทำยา, หญ้าปากกา. มุจฺ โมจเน, โต. โรคหรณตฺตา ภทฺทญฺจ ตํ มุตฺตญฺเจติ ภทฺทมุตฺตํ. 
- สเสทช : ค. ผู้เกิดในของชื้นแฉะโสโครก 
- อนูป : ค. ที่ชุ่มชื้น, ที่แฉะ 
- อุทกกจฺฉ : ป., นป. ดินแฉะ, ดินชื้น; หนอง, บึง 
- สนฺธิจฺแฉทก : ค. ผู้ตัดช่องย่องเบา